Ο Γιάννης Σιάτος απ το Λούρο Πρεβέζης (αστεία ιστοριούλα)

Ο Γιάννης το 1978, νεαρός, ευπαρουσίαστος, έξυπνος, δραστήριος, μόλις απολύθηκε απ το Στρατό, έπιασε δουλειά  προσωρινά, ως εποχιακός εργάτης στη Νομαρχία Πρεβέζης.  Ήταν βοηθός του κτηνιάτρου της περιοχής.

Παρέμεινε ένας απ τους στενούς μου φίλους όλα τα χρόνια που υπηρετούσα στο Λούρο. Ημείς οι υπόλοιποι νεαροί της παρέας,  στα καφενεία πίναμε και τα ουζάκια μας, ο Γιάννης έπινε μόνο καφέ και πορτοκαλάδα. Στις ταβέρνες έπινε και κάνα κρασάκι. Ήταν σε όλους μας πολύ αγαπητός, επειδή μας έλεγε κωμικές ιστορίες. Είχε χάρισμα, το πιο κρύο ανέκδοτο να έλεγε, θα το έλεγε με τέτοια χάρη, που σίγουρα θα γελούσαμε.

Κάποια μέρα μας αφηγήθηκε και το δικό του πάθημα.

Καθόμασταν μέσα στο καφενείο στο Σφηνωτό, εγώ ήπια ένα ελληνικό καφέ και ο κτηνίατρος παραγγέλλοντας το δεύτερο ουζάκι λέει,

Γιάννη πήγαινε στο αυτοκίνητο και φέρε μου το Χ φάρμακο.  Ανοίγοντας την πόρτα του αυτοκινήτου, φωνάζει η γυναίκα του καφετζή απ την πόρτα του σπιτιού της.

-Γιάννη έλα εδώ σε ζητάνε στο τηλέφωνο.  Το σπίτι ήταν πίσω και πλάγια του καφενείου. Σηκώνω το ακουστικό και κάποια βαριά φωνή λέει,

-Καλημέρα είμαι ο Νομάρχης, φώναξέ μου τον κτηνίατρο.

-Αμέσως ΚΥΡΙΕ ΝΟΜΑΡΧΑ, λέω  και τρέχω στο Καφενείο.

-Δημήτρη, πήγαινε γρήγορα στο τηλέφωνο, σε ζητάει ο Νομάρχης.

-Δε μπορώ να πάω, τώρα πίνω το ουζάκι μου, απάντησε ο κτηνίατρος.

-Τι να πω στο Νομάρχη;  

-Έλα μωρέ Γιάννη, βρες μια δικαιολογία, ξανα-απάντησε ο κτηνίατρος. Τρέχω στο σπίτι του καφετζή.

-Κύριε Νομάρχα, ο κύριος κτηνίατρος είναι μακριά σ ένα στάβλο αγελάδων, δεν μπορεί να έρθει τώρα. Σε λίγο θα σας πάρει αυτός τηλέφωνο, απαντώ.

-Πες στον κτηνίατρο να τσακιστεί, να έρθει αμέσως, τον θέλω επειγόντως. Γυρίζω στο καφενείο και λέω στον κτηνίατρο που έπινε αμέριμνος του ουζάκι του.

-Δημήτρη, πήγαινε αμέσως, ο Νομάρχης είναι πολύ θυμωμένος. Μου είπε «πές του να τσακιστεί, να έρθει αμέσως, τον θέλω επειγόντως».

-Άφησέ με επιτέλους ρε Γιάννη ήσυχο ν απολαύσω το ουζάκι μου.   Πήγαινε στο τηλέφωνο και πες στο Νομάρχη να πάει να γ………….,  συνεχίζει ο κτηνίατρος.  Ξανατρέχω στο σπίτι του καφετζή και λέω,

-Κύριε ΝΟΜΑΡΧΑ, είναι αδύνατο να έρθει, αυτή τη στιγμή ξεγεννάει μια ΑΓΕΛΑΔΑ !

- Να αφήσετε τα σάπια και οι δυό σας,  ΑΥΡΙΟ θα σας κανονίσω εγώ. ΔΩΣΕ ΜΟΥ τα στοιχεία σου, συνεχίζει ο Νομάρχης.

- ΣΙΑΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Λεωνίδα, εποχιακός εργάτης, βοηθός κτηνιάτρου.

- Σ Τ Α   Α ρ χ   …………..   μ α ς !!!   απαντά ο άλλος.
Τότε κατάλαβα  ότι στο τηλέφωνο δεν ήταν ο Νομάρχης, αλλά ο ίδιος ο κτηνίατρος απ το τηλέφωνο του ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ.