Το Σάββατο, 18 Δεκεμβρίου 2010 στο σύνδεσμο: http://anokalentini.blogspot.com/2010/12/blog-post_18.html του ιστολογίου μας, με τίτλο Υποχρεωτική η Τουρκική γλώσσα στα Ελληνικά σχολεία ;;; είχαμε εκθέσει εκτενώς το θέμα αυτό. Μάλιστα είχαμε φωτογραφίσει και το αντίστοιχο ΦΕΚ της Εφημερίδας της ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ.
Η Εφημερίδα ΗΧΩ της Άρτας στις 5/1/2011 επανέφερε το θέμα, με άρθρο του Αυγερινού Ανδρέου. (7/1/2011 Kapaka Pappas)
 |
| Αυγερινός Ανδρέου, πατριώτης μας, Δικηγόρος Αρείου Πάγου Και πρώην πρόεδρος της ετ. Ελλήνων Λογοτεχνών |
Τούρκικη γλώσσα στα Σχολεία |
Συντάχθηκε από τον/την ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ |
Τρίτη, 04 Ιανουάριος 2011 16:36 |
Γράφει ο Αυγερινός Ανδρέου
Είναι γεγονός ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες μικρή μερίδα επιστημόνων, λογοτεχνών, καλλιτεχνών, αλλά και πολιτικών εκφράζουν μέσα από τα βιβλία τους, ή με τις εκδηλώσεις του βίου, την ανυπόκριτη αγάπη τους, για τους «φίλους μας» της άλλης πλευράς του Αρχιπελάγους. Στην ίδια γραμμή πλεύσεως και πολλοί που διαμορφώνουν και ασκούν κρατική εξουσία. Και το πράττουν αυτό αζημίως ή μάλλον επωφελώς για τους ίδιους κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, επιζημίως όμως για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Του ελληνικού λαού, ο οποίος δεν ερωτάται ποτέ και βλέπει να απαλλοτριώνονται τα δίκαιά του ερήμην αυτού. Και τα κάνουν αυτά μονομερώς, χωρίς αμοιβαιότητα, αφού οι γείτονές μας δεν συγκινούνται σχετικώς. Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση πρέπει να εξεγερθούμε. Δεν φθάνει η περιφρόνησή μας στους ριξάσπιδες αυτούς συνέλληνες, που θέλουν τις Θερμοπύλες αφύλακτες. Τα ιοβόλα βέλη στις φαρέτρες τους είναι απόφθηνα και θα διασπαθούν ως πομφόλυγες μπροστά στη δύναμη του λαού. Και ας μας λένε σωβινιστές, ρατσιστές ή άλλο τι, αφού ν΄αγαπάει κανείς την πατρίδα του και να την προστατεύει «αεί πάντων ήδιστον εστί».
Τι θα λέγατε, αν διαβάζατε στον τύπο, ότι ο Υπουργός Παιδείας της Τουρκίας αποφάσισε, μετά από Εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Χώρας του, τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα Γυμνάσια; Θα λέγατε ότι είναι κακόγουστη φάρσα και φυσικά θα είχατε δίκιο. Αν διαβάζατε ότι το ίδιο αποφάσισε για τη διδασκαλία της τούρκικης γλώσσας στα Γυμνάσια της Χώρας ο Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας, μετά από εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, θα λέγατε ότι το θέμα αφορά τα μειονοτικά σχολεία της Θράκης και θα είχατε άδικο! Με την υπ' αριθμ.61539/Γ2/20 Ιουνίου 2006 του αρμοδίου τότε Υφυπουργού Παιδείας (Γεωργίου Καλού), που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ., Τεύχος Δεύτερο, αριθμός Φύλλου 867 της 10-7-2006) όλα τα Ελληνόπουλα που φοιτούν στο Γυμνάσιο θα διδάσκοννται την τουρκική γλώσσα, με σκοπό "οι μαθητές να αναπτύξουν την επικοινωνιακή ικανότητα προκειμένου να έρθουν σε επαφή με την επίσημη γλώσσα μιας γειτονικής χώρας, της Τουρκίας. Συγκεκριμένα: Να κατανοούν και να παράγουν προφορικό και γραπτό λόγο. Να αναπτύσσουν γλωσσολογική και κοινωνιογλωσσική ικανότητα. Η εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας θα συμβάλλει στην ενεργό συμμετοχή σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και την κατανόηση της διαφορετικότητας. Να εξοικειώνονται με διαφορετικά επίπεδα και είδη λόγου. Να αναπτύσσουν πραγματολογική ικανότητα, δηλαδή να αναπτύσσουν λειτουργικές δεξιότητες λόγου. Να χρησιμοποιούν την τουρκική γλώσσα ως μέσο απόκτησης νέων γνώσεων και πολιτισμικών εμπειριών". Η διδαασκαλία θα γίνεται σε 180 διδακτικές ώρες ( 60 ώρες σε κάθε τάξη), με τον τρόπο του πολυσέλιδου Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών. Βέβαια, δεν γνωρίζω το βαθμό υλοποίησης του εθνικά ωφελίμου προγράμματος αυτού ( τον αριθμό των Γυμνασίων στα οποία διδάσκεται η τουρκική γλώσσα κ.τ.τ.), αλλά ευελπιστώ τα αποτελέσματα να είναι ενθαρρυντικά και σπουδαία. Να διεισδύσουν τα ελληνόπουλα στον πολιτισμό των γειτόνων μας, που πάντοτε έτρεφαν και τρέφουν αισθήματα αγάπης, φιλαλληλίας και κατανόησης για μας, τους Έλληνες. Να πάνε και για διακοπές ή φτηνά ψώνια στο Κουσάντασι (Έφεσος; Ποια Έφεσος) και να ακούνε τους ξεναγούς τους να μιλούν για τον πολιτισμό των προγόνων τους δείχνοντας τους ναούς μας! ή να μιλούν για τη μοναδική ποίηση του μεγάλου προγόνου τους ποιητή, του ΟΜΕΡ (του Ομήρου δηλαδή)! Να διαβάζουν τουρκικές εφημερίδες και να πληροφορούνται όσα καλά σκέπτονται για εμάς οι Τούρκοι (ακόμη και οι λογοτέχνες τους ). Παρατίθεται εδώ (δυστυχώς σε μετάφραση) το ποίημα του Τούρκου ποιητή Ι. Veziroglou, δημοσιευμένο στην εφημερίδα «Χουριέτ» της 18ης Ιουλίου 1974 (δύο ημέρες πριν από την εισβολή στην Κύπρο) και αναδημοσιευμένο από τον Γρηγόρη Κοσσυβάκη: «Ιδού οι Τούρκοι», Εκδ. Ίκαρος, 1977, σελ.84.
«Ενόσω είσαι ζωντανός, αισχρέ Ρωμηέ στη γη
το μίσος μου για σε, μα τον Αλλάχ, δεν με αφήνει.
Κεφάλια χίλια να' κοβα σα να'τανε σκυλί
ο καθένας γκιαούρης, αχ το μίσος μου δεν σβύνει.
Εκδίκηση είν' ο μόνος μου, απ'εδώ και μπρος, σκοπός.
Σαν έλθει ο καιρός, σκληρά θ' αγωνιστώ στη μάχη
κι αν πελεκήσω σε μια μέρα χίλια σαν εχθρός
γκιαούρηδων κεφάλια, αχ! Το μίσος μου πύρα θα'χει.
Χιλιάδων εκατό τα πτώματα στον ποταμό
κι αν ρίξω. Και τριάντα δυο χιλιάδων αν συντρίψω
με πέτρα τα κεφάλια και τα δόντια με το στανιό
σας βγάλω. Αχ! το μίσος μου δεν θα εγκαταλείψω.
Να τρυπούσα με τη λόγχη μου σαράντα χιλιάδες
απ' αυτούς κι ακόμη ογδόντα χιλιάδες
να έστελνα στο διάβολο. Μα τον Αλλάχ!
Δεν μπορεί να μου φύγει αυτό το μίσος».
Μετά από αυτά, τι μπορεί να προσθέσει κανείς. Μπορεί, όμως, να διαπιστώσει ότι ο Αννίβας δεν είναι προ των Πυλών, αλλά εντός των τειχών, αλλά ευελπιστούμε ότι θα μας βρει ομονοούντες και ορθίως και θα ηττηθεί. Αφερίμ (Εύγε), αρίφη (σοφέ), αρσίζη (αναιδή), γαφίλη (απρόσεκτε) και γαζίτη (ασυνείδητε) πρώην Υπουργέ. Αγνόησες τον ερίφη (ταλαίπωρο) και ζαβαλή (φουκαρά) Έλληνα.
Ο Αυγερινός Ανδρέου είναι Δικηγόρος, Πρώην Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε χωρίς φόβο και πάθος