Μας κοροϊδεύουν φόρα

 Προ ημερών διάβασα στο διαδίκτυο,  ότι ό  Οργανισμός Προνοιακών Επιδομάτων Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ) χορηγεί επίδομα Μειονεκτικών Περιοχών. Σύμφωνα με τα  ανακοινωθέντα,  ο 97χρονος πατέρας μου,  πληροί όλα τα κριτήρια και δικαιούται να λάβει το ποσό των 300 €.  Το οικογενειακό ετήσιο εισόδημά του  είναι 4.036 €. 

                                                                        Αμ δε ! 

Σε λίγα δευτερόλεπτα ήρθε ή απορριπτική απόφαση με την κατάπτυστη δικαιολογία: 

«Δεν αποτελεί μέλος μιας οικογένειας κατά την έννοια του νόμου».  

Γι' αυτό υποβάλαμε  ενδικοφανή  προσφυγή (ένσταση). 

Ερώτηση:   Και τώρα περιμένεις να του  χορηγήσουν το 300ρι,  μ αυτά τα "κουφά" που  γράφει η προσφυγή;

Όχι βέβαια. Αλλά είναι σίγουρο,  πως ότι και να γράφαμε στην ένσταση,  η απόρριψή της ήταν αναμφισβήτητη.   

Κάναμε την προσφυγή μόνο και μόνο,  η επιτροπή να έχει να διαβάσει και κάτι, μην πληρώνονται   τζάμπα !  Να μην έχουν και τύψεις οι άνθρωποι, ότι κάθονται και πληρώνονται!  

   Για διαβάστε και εσείς την ανακοίνωση του υπουργείου, άλλα λένε και άλλα κάνουν;;; ή είναι η ιδέα μου ;;;  

ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΗΣ  ΠΡΟΣΦΥΓΗ

                                     Κύριοι,

Ντροπή σας !   Ντροπή σας !!   Ντροπή σας !!!

     Είμαι ένας γέρος  97 ετών,  που γεννήθηκα,  μεγάλωσα  και γέρασα στο χωριό μου.  Έκανα οικογένεια  και  πληρώ   όλα τα οικονομικά κριτήρια είσπραξης 300€  του προγράμματος  «Εισοδηματικής Ενίσχυσης Οικογενειακών Ορεινών και Μειονεκτικών Περιοχών». Απορρίψατε την  αριθ. 20224000031179 22-9-2022 αίτησή μου  με την αιτιολογία:

  «Δεν αποτελεί μέλος μιας οικογένειας κατά την έννοια του νόμου».   

    Οικογένεια είχα με γυναίκα και παιδί,  το παιδί μου απέκτησε δική του οικογένεια, η σύζυγός πάθανε πριν τρία χρόνια. Κατόπι  έμεινα  στο χωριό μόνος,  έρημος σαν την καλαμιά στον κάμπο. Τώρα στα 97 μου  χρόνια,  αδύναμος και απροστάτευτος, τώρα χρειάζομαι  την οικονομο-κοινωνική βοήθεια  της κοινωνικής κρατικής αλληλεγγύης.

Τώρα χρειάζομαι βοήθεια, τότε που είχα οικογένεια, ήμουν νέος, δούλευα και  ζούσα, χωρίς να έχω ανάγκη ΚΑΝΕΝΑ .     

Ντροπή σας !  ντροπή σας !! και πάλι ντροπή σας !!!    σε όλους τους νομοθετούντες και διοικούντες αυτή τη χώρα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΠΑΣ πρώην βοσκός, γεωργός  και τώρα υπερήλικας. 

Υστερόγραφο :  «Αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα, οι καπετάνιοι σαν και εσέ δεν θα φορούσαν στέμμα!»     Ματρόζος.  (Αφανής ήρωας του έπους 1821).

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ  Κώστας Α. Παππάς ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ  2022.  

Στις 26-9-2022 9.45΄ μ.μ. στάλθηκε με mail στην Κ.Υ. ΟΠΕΚΑ. Στις 27-9-2022 8.48΄ π.μ.  με ενημέρωσαν να την στείλω στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΡΟΥ. Στις 27-9-2022  10,06΄ π.μ.  την ξανάστειλα στην ΠΕΡ. ΗΠΕΙΡΟΥ. 

Το αποτέλεσμα  θα ανακοινωθεί στα σχόλια όταν εκδοθεί η απόφαση απόρριψης της προσφυγής.

Η αξιοκρατία σε όλο της το μεγαλείο

(απόσπασμα από το βιβλίο «τα απομνημονεύματα μου»  Δεκέμβριος   2021)

    Με τον συχωρεμένο, Θανάση Κιφοκέρη ήμασταν συνομήλικοι και πολύ φίλοι απ'  το Γυμνάσιο. Τον θεωρούσα πολύ αξιόλογο φίλο. Πριν το 1990 στην Αθήνα, στους Αμπελοκήπους κάναμε πολύ συχνά παρέα.

Ένα βράδυ λέει:

-Αύριο Βράδυ θα ξανασυντηθούμε εδώ,   να ξαναπιούμε μπύρες.

-Εντάξει Θανάση, απαντώ.

   Το άλλο βράδυ τον περίμενα ως τις 11, αλλά Θανάσης δεν εμφανίστηκε.

Το επόμενο απόγευμα πέρασε από το σπίτι να με βρει.

-Συγγνώμη για χθες βράδυ, σε έστησα, απαντά.

-Δεν πειράζει από ΠΑΣΟΚΤΖΗΔΕΣ τι περιμένεις; Το λιγότερο κακό είναι να σε στήσουν, ανταπαντώ.

-Ξέρω ότι θα με βρίσεις, αλλά οφείλω να σου εξηγήσω, έφυγα από το Υπουργείο σήμερα ξημερώματα, στις 5 !     

-Γιατί;  Είχατε γεννητούρια;   

-Χθες μεσημέρι έβγαιναν τα αποτελέσματα προσλήψεων λιμενικών υπαλλήλων. Υπήρχαν τρεις  φατρίες πασοκτζήδων συνδικαλιστών που μπαινόβγαιναν στο γραφείο του Υπουργού. Η κάθε φατρία ήθελε να προσληφτούν οι δικοί τους. Σβήσε – γράψε περάσαμε τις 12 τα μεσάνυχτα, περάσαμε τις 2  και κατά τις 4 το πρωί επήλθε συμφωνία. Με φώναξε ο Υπουργός να δακτυλογραφήσω την τελική κατάσταση των προσληφθέντων. Τελείωσα στις 5 παρά, την υπέγραψε ο Υπουργός, την έδωσα στη δημοσιότητα και έφυγα στις 5. Κατάλαβες ;;;;

Ε΄,  τότε άκουσε τα πινελάκια του,  όχι γιατί με έστησε, αλλά για την αξιοκρατία που επικρατούσε στο κόμμα που ψήφιζε.  

Αυτή ήταν η αξιοκρατία  ΠΑΣΟΚ  της περιόδου 1982 - 1989.  Εμείς οι παλαιοί την ξέρουμε, αλλά πρέπει να τη μάθετε και εσείς οι νεότεροι. 

Υστερόγραφο: Υπήρχαν κι άλλα παρόμοια. Ένας πολύ καλός φίλος, συνάδελφος μου, εκμυστηρεύτηκε ότι και εκείνος βρέθηκε σε παρόμοια θέση (εκλεγμένο μέλος Δ.Σ. ΕΛ.ΤΑ). Στις   προαγωγές Τομεαρχών είχε σκοπό να σβήσει ένα όνομα  στην πολυδιορθωμένη με πλάνκο κατάσταση και να γράψει το όνομα ενός φίλου του.  Λίγο πριν συνεδριάσει το Δ.Σ. ενώ είχε την κατάσταση στα χέρια του,  ξέχασε να  κάνει τη διόρθωση. Ο φίλος του δεν πήρε προαγωγή και του  έψαλε τα εξ αμάξης.      

Απομνημονεύματα. Κώστας Α. Παππάς.

Έκοψε το μούσι του Βασίλη ........

 

      

(απόσπασμα από το βιβλίο «τα απομνημονεύματα μου» Δεκέμβριος   2021)

    Πριν το 1990, εκεί  στην ΕΒΓΑ του Μήτσου Ανδρέου, στην οδό Φωκίδος 45   Αμπελόκηποι Αθηνών, ήταν το στέκι μερικών Καλεντινιωτών και όχι μόνο.  Πολύ συχνά εκεί συναντούσα  τον Αλέκο Ανδρέου ταξιτζή, τον Θεοχάρη Ανδρέου, τον Τάκη Νάκο αστυνομικό, τον Γιάννη Ευθυμίου αστυνομικό, τον συχωρεμένο αγαπητό φίλο μου Θανάση Κιφοκέρη λιμενικό  και σπανιότερα τον Βασίλη ......... ενωμοτάρχη της αστυνομίας, που τότε υπηρετούσε στην ΕΥΠ.

     Με το Θανάση ήμασταν συνομήλικοι και πολύ φίλοι από το Γυμνάσιο. Τον θεωρούσα πολύ αξιόλογο φίλο. Την περίοδο εκείνη κάναμε συχνά παρέα και «τσακωνόμαστε»  για τα πολιτικά. Εκείνος ήταν Φανατικός υποστηρικτής του ΠΑΣΟΚ και εγώ θερμός υποστηρικτής της Ν.Δ.  Στην πλατεία του Αγίου Θωμά, όσοι μας έβλεπαν να πίνουμε μπύρες νόμιζαν ότι από στιγμή σε στιγμή θα «αρπαχτούμε στα χέρια». Ποτέ,  μα ποτέ δεν τσακωθήκαμε στ αλήθεια.  Τότε Νεοδημοκράτες με Πασοκτζήδες δεν έκαναν παρέα. Εμένα και το Θανάση μας ένωνε μια πραγματική φιλία, πολλών χρόνων,  υπεράνω  κομματικών διαφορών.

   Την πρώτη φορά που ο Βασίλης συνάντησε το Θανάση, για ευνόητος λόγους, του είπε ότι ήταν δάσκαλος. Ο Βασίλης, έχοντας ένα πολύ ολόμαυρο και περιποιημένο μούσι, του είπε το όνομά του, αλλά απέκρυψε ότι υπηρετούσε στην ΕΥΠ.  Πέρασε κάνας χρόνος και ο Θανάσης συνάντησε αρκετές φορές τον Βασίλη,  που νόμιζε πως ήταν δάσκαλος.

Κάποια μέρα ο Θανάσης  λέει:

-Χθες,  ήπια τσίπουρα με το Βασίλη, το δάσκαλο.

-Ποιος είναι αυτός ;   δεν τον ξέρω, απάντησα.

-Τον ξέρεις  !   Μη μου πεις ότι δεν ξέρεις το Βασίλη ............. ; 

-Το Βασίλη τον ξέρω, αλλά αυτός είναι αστυνομικός, ενωμοτάρχης, δεν είναι δάσκαλος.

-Ενωμοτάρχης με μούσι;

-Ναι, με μούσι, είναι αποσπασμένος στην ΕΥΠ.    

-Ά, έτσι πες μου να του το ξυρίσω. Εμένα πέρυσι που τον γνώρισα, μου συστήθηκε δάσκαλος ! 

-Θα του ξυρίσεις τα   @…………@.    απάντησα γελώντας. 

-Κάτσε και θα δεις.  Όταν τον δεις ξυρισμένο να μου το πεις, μην το ξεχάσεις.

Σε καμιά δεκαπενταριά μέρες συναντώ το Βασίλη στην ΕΒΓΑ  ξυρισμένο.   Στο Βασίλη δεν είπα τίποτα, αλλά το Θανάση, την άλλη μέρα τον έβρισα χυδαία.  Ο Θανάσης απλά απάντησε:

Ε΄!   δεν έγινε και τίποτα. Για ένα μούσι κάνεις έτσι; Αφού τον είδες ξυρισμένο, απ την επόμενη βδομάδα θα αφήσει πάλι  μούσι.  Πράγματι όταν τον ξανασυνάντησα, ο Βασίλης είχε μούσι.

Ο Θανάσης την εποχή εκείνη, από το λιμενικό αποσπάστηκε στο γραφείο του Υπουργού Δημόσιας Τάξης. Παρά του ότι ήμασταν τόσο φίλοι, ποτέ δεν τον ρώτησα, ποιός τον προώθησε στο γραφείο του Υπουργού. 

Πάντως απ το γραφείο του Υπουργού δόθηκε η εντολή να κόψουν το μούσι του Βασίλη.

Βλέπεται την εποχή εκείνη,  συνέβαιναν και τέτοια μικρο-ευτράπελα.

Θα   ακολουθήσουν  και άλλες δυο  αναρτήσεις  που σχετίζονται με το Θανάση.   

 Η αξιοκρατία σε όλο της το μεγαλείο   καθώς και    Εσύ φταις που δεν το εγκαινίασες !

Απομνημονεύματα. Κώστας Α. Παππάς.