Μικρές ιστορίες ζωής

Ένας φίλος μου είπε:

     Η συχωρεμένη η γιαγιά μου πέθανε μετά τα 90 της. Πολλά χρόνια ήταν  χήρα, παρ όλα που παντρεύτηκε δυο φορές. Ο πρώτος της άντρας πέθανε πολύ νέος  και ο δεύτερος πέθανε νέος.  Έκανε παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, αλλά πάντα  είχε ένα μαράζι  στην καρδιά της. 

-    Ήμουν άτυχη στη ζωή μου,  έλεγε, ο   Παπά-Χαράλαμπος  νάτος  ακόμα ζει.  Το κρίμα τόχει  ο πατέρας  μου, δεν με έδωσε  σ αυτόν,  επειδή  ζήτησε για προίκα 6 γίδες.  

Τότε θυμήθηκα  ένα άλλο φίλο, που έλεγε:

-           Δεν παντρεύτηκα  με τη Δω......,  επειδή  είπε 4 λέξεις παραπάνω.  Εγώ, ευτυχώς παντρεύτηκα, εκείνη δυστυχώς έμεινε ανύπαντρη.  

Ξεκίνησε προξενιό, στην πρώτη συνάντηση, δεν αποφάσισαν  να αρραβωνιαστούν, ούτε και να το διαλύσουν. Έβγαιναν κάθε Σαββατόβραδο οι δυο τους, να γνωριστούν καλλίτερα.  Μετά από ένα εξάμηνο το κορίτσι είπε:

-          Εγώ το αποφάσισα, αν θέλεις και εσύ αρραβωνιαζόμαστε.   

-          Εγώ δεν το αποφάσισα, σε λίγους μήνες διορίζεσαι, θα φύγεις μακριά από την Αθήνα, τι αρραβώνες να κάνουμε;

      Συνέχισαν να βγαίνουν  κάθε Σαββατόβραδο, μέχρι που η Δω.......  διορίστηκε στην Καλαμάτα.   Το κορίτσι κάθε ένα,  ενάμιση μήνα,   Σαββατοκύριακο πήγαινε Αθήνα,  στο σπίτι του αδελφού της, για να συναντήσει το φίλο μου.  Οι συναντήσεις συνεχίζονταν για   πολλούς  μήνες.

Κάποια μέρα η Δω......,   τηλεφωνεί στο φίλο μου:

-          Έχω ευχάριστα νέα,  σ ένα μήνα παίρνω μετάθεση για την Αθήνα. ........   ......   ...... Είμαι πολύ χαρούμενη.  Σε 10 μέρες αναβαίνω Αθήνα, για Σαββατοκύριακο,   θα τα πούμε από κοντά.

-          Κι εγώ πολύ χάρηκα,  έχουμε  πολλά να συζητήσουμε.

Ο φίλος μου το καλοσκέφτηκε και αποφάσισε το Σαββατόβραδο,  θα της ζητήσει να αρραβωνιάσουν επίσημα.

Η Δω.......   Παρασκευή βράδυ ανέβηκε Αθήνα, όπως υποσχέθηκε. Σάββατο πρωί  ο φίλος μου τηλεφωνεί:

-          Γεια σου Δω......, το βράδυ στις 9,  θα περάσω να σε πάρω. Κανόνισε που θέλεις να πάμε για φαγητό και ύστερα για ποτό.  

-          Καλημέρα  …………..  ......   .......   .......  Λες να βγούμε;  Και τι να κάνουμε;

-          Δεν θέλεις να βγούμε;  (πρώτη φορά ο φίλος μου αντιμετώπισε αυτό το δισταγμό της Δω.....). 

-          Και τι να κάνουμε;

-          Ε΄ αφού δεν θέλεις  να βγούμε  γειά  σου.

Δεν ξανασυναντήθηκαν  ποτέ, δεν ξαναμίλησαν απ το τηλέφωνο  ΠΟΤΕ ! -    

Τέσσερες λέξεις μπορούν να αλλάξουν τη ζωή δυο ανθρώπων; Σαφώς ΝΑΙ.   Και όχι μόνο δυο ανθρώπων, πολλών ανθρώπων. Τους απογόνους εννοώ.   

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ  ΘΕΜΑΤΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΖΩΗΣ.  Νοέμβριος 2021.  Κώστας Α. Παππάς.