Τι
δεκαετίες 50-60 στον κάμπο της Άρτας
καλλιεργούνταν βαμβάκια, φασόλια και καλαμπόκια σε μεγάλες ποσότητες. Η σπορά, τα
σκαλίσματα και η συγκομιδή την εποχή εκείνη γινόταν από εργάτες και εργάτριες.
Μια
γυναίκα ιδιοκτήτρια πολλών στρεμμάτων του κάμπου, που χρησιμοποιούσε καθημερινά πολλούς εργάτες και
εργάτριες , άφησε εποχή στην Άρτα.
Για
αρκετά χρόνια, για την αποδοτικότερη εκμετάλλευση των εργατών σκαρφίστηκε και
χρησιμοποίησε το παρακάτω κόλπο.
Η
Ρήγαινα μυστικά σε κάθε εργάτη και χωρίς να το γνωρίζουν οι υπόλοιποι εργάτες, έδινε από ένα αυγό βραστό, δήθεν δείχνοντας την
ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη για την εργατικότητά του.
Όταν
το μεσημέρι από τη ζέστη η αποδοτικότητα των εργατών έπεφτε, η Ρήγαινα που τους παρακολουθούσε από απόσταση
φώναζε.
Εεε.. εσύ με τ αυγό,
σήμερα πολύ τεμπέλιασες !
Ακούοντας
τη φράση αυτή, ο κάθε εργάτης νομίζοντας ότι απευθύνεται η αφεντικίνα
αποκλειστικά σ αυτόν, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να βελτιώσει την αποδοτικότητα
του και να φανεί αντάξιος των προσδοκιών της.
Με
τον καιρό το μυστικό διέρρευσε και όλοι οι εργάτες πληροφορήθηκαν το κόλπο, γι
αυτό και η Ρήγαινα σταμάτησε να μοιράζει στους εργάτες βραστά αυγά.
Η
μάνα μου που δούλεψε σ αυτήν, μου έλεγε ότι όσους εργάτες – εργάτριες κι αν είχε, τους επέβλεπε κάθε στιγμή όλους. Όταν πρωτοδούλεψε
στη Ρήγαινα κι αυτή έφαγε το αυγό της !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε χωρίς φόβο και πάθος