Ο Βασίλης τη βροχή δεν τη φοβήθηκε

Ο Βασίλη  -  Ζαχάρης,  μια ανοιξιάτικη μέρα με κάποιους άλλους γείτονες πήγαν για δουλειές στο Παλιούρι*, είχαν και εκεί χωράφια. Καθώς η ομάδα εργαζόταν είδαν να πλησιάζει ένας ρούφλας (ισχυρή καταιγίδα με αστραπές βροντές και πολύ ισχυρούς ανέμους).

Εκεί όχι σπίτι δεν υπήρχε,  αλλά ούτε και καλύβα, γι αυτό χώθηκαν στο δάσος μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα.  Μετά από κάνα μισάωρο η βροχή σταμάτησε και ένας – ένας μουσκεμένοι σαν παπιά ξέβγαιναν από το δάσος στο χωράφι.

Τελευταίος εμφανίστηκε και ο Βασίλης ολόστεγνος.  Όλοι τον κοίταζαν και απορούσαν πως αυτός δε βράχηκε.

Ένας απ την ομάδα, ο Δημητράκη - Σκορίλας,  ρώτησε:    

-          Βασίλη πως εσύ δε βράχηκες; Και ο Βασίλης εξήγησε:

-          Εκεία παρακάτω είναι «νια γρούσπα **»   εκεί ξεντύθηκα (έμεινε ολόγυμνος  μέσα στο δάσος)  κι έβαλα τα ρούχα στη γρούσπα. Εγώ βράχηκα,  αλλά τα ρούχα έμειναν στεγνά,  απάντησε ο Βασίλης.

Όλοι οι άλλοι, μουσκεμένοι συνέχισαν τη  δουλειά μέχρι το βράδυ.  

Αφήγηση  Λάμπρος Ν. Παππάς

ΑΣΤΕΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Σεπτέμβρης  2012 Κώστας Α. Παππάς 

 * Παλιούρι τοποθεσία κοντά στο κάτω Αθαμάνιο. Πίσω από το εκκλησάκι του Αηλιά .  ** Η γρούσπα είναι μια τρύπα κάτω από μια πέτρα