Απόσπασμα από την ανάρτηση «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι του»
……………..
Μια δεσποινίδα από την επαρχία ονόματι Β…. προσλαμβάνεται ως υπάλληλος ΕΛ - ΤΑ σ ένα ταχυδρομείο των ΑΘΗΝΩΝ. Την πρώτη ημέρα της εργασίας της, ο προϊστάμενος του γραφείου άφησε τη Β… κοντά στον κεντρικό διαχειριστή για ενημέρωση. Η Β… σαστισμένη παρακολουθώντας τους πελάτες να σχηματίζουν ατέλειωτες ουρές και τις συναδέλφισσες στις θυρίδες συναλλαγής να εργάζονται αγόγγυστα, έχασε κάθε επαφή με το περιβάλλον.
Κάποια στιγμή ο διαχειριστής λέει:
Β… πάρε 80 δραχμές, πήγαινε απέναντι (εννοώντας τις απέναντι θυρίδες συναλλαγής) και πάρε μου γραμματόσημα.
Η Β… σηκώθηκε και άρχισε να βασανίζει το μυαλό της. Ποιος άραγε πουλάει τα γραμματόσημα. Ο περιπτεράς σκέφτηκε! Βγήκε λοιπόν έξω από το ταχυδρομείο και κοίταξε δεξιά – αριστερά για περίπτερο. Περίπτερο δεν υπήρχε. Απέναντί της βλέπει ένα «ψιλικατζίδικο». Τυχερή είμαι ξανασκέφτηκε, ο ψιλικατζής έχει γραμματόσημα. Μπαίνει στο κατάστημα και λέει «ένα γραμματόσημο των 80 δραχμών παρακαλώ»!
Δεν έχω γραμματόσημα, απάντησε ο ψιλικατζής, γιατί απέναντι είναι το ταχυδρομείο!
Τότε συνειδητοποίησε η Β… ότι εκείνη τη μέρα δούλευε σε Ταχυδρομείο.
………….
Αυτό το γεγονός συνέβη το θρυλικό έτος των «μεγάλων» διορισμών (1983).
Από τότε που το Κράτος πήγε κατά διαό……..
Κώστας Α. Παππάς 27 Μαΐου 2010.
Έχει συνάφεια με το «Η λογίστρια της ιδιωτικής κλινικής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε χωρίς φόβο και πάθος