Ο συχωρεμένος ο Βασίλη - Ζαχάρης, όταν μάζευε πέντε κατοστάρικα, τα αντάλλασσε με ένα πεντακοσάρικο. Το πεντακοσάρικο το δίπλωνε πολλές φορές και το τύλιγε με ένα χλωρό πλατανόφυλλο. Το ίδιο έκανε και όταν κονομούσε ένα χιλιάρικο.
Το κόλπο εφάρμοζε για να αποφεύγει τυχόν κλοπή των χρημάτων που είχε στο σπίτι του. Tην πονηριά αυτή, δεν την γνώριζαν ούτε οι γείτονες ούτε οι συγγενείς.
Ένας χωριανός, χωρίς ο Βασίλης να τον αντιληφθεί, τον είδε να ανοίγει ένα ξερό πλατανόφυλλο και να ξεδιπλώνει το πεντακοσάρικο, για να δανείσει κάποιο συγγενή.
-Μπάρμπα Βασίλη, του λέει ο χωριανός, γιατί το πεντακοσάρικο το είχες τυλιγμένο σε πλατανόφυλλο ;
-Γιατί οι τσέπες μου είναι τρύπιες. Στο δρόμο αν το πεντακοσάρικο μου έπεφτε και το εύρισκες, θα μου τόπαιρνες. Αν εύρισκες διπλωμένο ένα πλατανόφυλλο δεν θα έσκυβες να το πάρεις, απάντησε ο συχωρεμένος.
Οι άνθρωποι αν και αγράμματοι, διέθεταν έμφυτη σοφία.
Οι άνθρωποι αν και αγράμματοι, διέθεταν έμφυτη σοφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε χωρίς φόβο και πάθος