Οι κάτοικοι των ορεινών χωριών τις καθημερινές απ τα χαράματα μέχρι να νυχτώσει ασχολούνταν με τις αγροτικές δουλειές. Στα χωράφια και τα δάση μακριά απ τα σπίτια τους, κοντά στα γιδοπρόβατα περνούσαν τη μέρα τους. Τις Κυριακές πήγαιναν στο χωριό ν ανάψουν ένα κεράκι στην εκκλησία, και να ποιούν καφέ ή ούζο στο καφενείο.
Οι χωροφύλακες των ορεινών σταθμών, τις Κυριακές μετά την εκκλησία εύρισκαν την ευκαιρία να συναντήσουν αυτούς που ήθελαν και να μοιράσουν τις ειδοποιήσεις – κλήσεις για το τοπικό πταισματοδικείο.
Ένας λοιπόν χωροφύλακας στο προαύλιο της εκκλησίας μοίραζε ειδοποιητήρια - κλήσεις στους χωριανούς.
Πλησίασε τον μπάρμπα – Ηλία και λέει.
Καλημέρα μπάρμπα Ηλία, έχεις και εσύ μια κλήση για δασική παράβαση.
- Δός τη, αλλά εγώ υπογραφή δε βάζω, απάντησε ο Ηλίας.
- Πρέπει μπάρμπα να βάλεις και υπογραφή ότι παρέλαβες την κλήση.
- Αποκλείεται, Υπογραφή δεν βάζω γιατί είμαι εγγράμματος.
- Τότε πρέπει οπωσδήποτε να βάλεις υπογραφή συνεχίζει ο Χωροφύλακας.
Έ πώς να την βάλω ! αφού σου λέω ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΡΑΜΜΑΤΑ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε χωρίς φόβο και πάθος