Περίληψη:
Μετά τον εμφύλιο και την κατοχή, η φτώχεια και η ανεργία οδήγησε χιλιάδες Έλληνες να πιουν το πικρό ποτήρι της ξενιτιάς.
Οι Έλληνες μετανάστες παρότι δούλεψαν πολύ σκληρά, έκαναν πολλά λεφτά, αλλά βίωσαν ρατσισμό στις χώρες που πήγαν. Θεωρήθηκαν επικίνδυνοι από τους ντόπιους και οι κοπέλες κυρίως στην Αυστραλία απέφευγαν να τους παντρευτούν. Τότε, οι «προξενήτρες» στην Ελλάδα ανέλαβαν δράση στέλνοντας εκατοντάδες φτωχά κορίτσια της Ελληνικής επαρχίας στην Αυστραλία για να δημιουργηθούν εκεί Ελληνικές οικογένειες.
Καράβια γεμάτα, με νέα κορίτσια ξεκινούσαν για την Αυστραλία. Το πολυήμερο ταξίδι, ήταν το διαβατήριό τους, για μια καλύτερη ζωή.
Μεγάλο μέρος αυτών των γυναικών αποτελούσαν οι «αρραβωνιασμένες με φωτογραφία», κάποιες άλλες γνώριζαν ήδη τον γαμπρό, ενώ υπήρχαν και οι «ελεύθερες», τις οποίες αποκαλούσαν έτσι γιατί είχαν την ελευθερία να επιλέξουν μόνες τον σύντροφό τους, ενώ οι αρραβωνιασμένες ζούσαν με την αγωνία, αν ο άνθρωπος που άλλοι επέλεξαν γι’ αυτές θα ήταν καλός, νεαρός, δυνατός και όπως τον έδειχνε η φωτογραφία, που έκρυβαν σαν φυλαχτό στο στέρνο τους.
Με μια βαλίτσα ρούχα και μια φωτογραφία του γαμπρού, ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή, αποφάσιζαν το μεγάλο ταξίδι.
Το 1957, στο Port Philip Bay της Μελβούρνης, έφτανε το γερασμένο ισπανικό πλοίο «Μπεγκόνια» που φιλοξενούσε στο κατάστρωμά του, τις ελπίδες και τα όνειρα 900 Ελληνίδων νεαρών γυναικών, οι οποίες έφταναν στην Αυστραλία με μια βαλίτσα όνειρα, για ένα καλύτερο αύριο και την ελπίδα να συναντήσουν στην ξενιτιά τους μελλοντικούς συζύγους τους και να δημιουργήσουν μαζί τους τις δικές τους Ελληνικές οικογένειες. συνέχεια
Κώστας Α. Παππάς Κοινωνικά Θέματα Οκτώβριος 2021. Πηγή: FANPAGE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε χωρίς φόβο και πάθος