ΑΝΩ ΚΑΛΕΝΤΙΝΗ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ
«Έψαχναν καζάνια με λίρες στην Άνω Καλεντίνη, αλλά δεν τις βρήκαν …….» έγραψε η ΗΧΩ της ΑΡΤΑΣ
Με άκρα μυστικότητα οργανώθηκε η αναζήτηση θησαυρού στο προαύλιο της εκκλησίας μας Άγιος Γεώργιος. Φαίνεται ο ιερέας και το συμβούλιο της εκκλησίας μας ήταν τόσο βέβαιοι περί της ύπαρξης του θησαυρού που μόνο «δρακόντεια» μέτρα ασφαλείας για την αποφυγή υφαρπαγής του από εμάς τους λιγοστούς κατοίκους έπρεπε να ληφθούν.
Ίσως ο μπάρμπα Κώστας και ο μπάρμπα Δήμος, όταν έβλεπαν το μπαούλο με τις χρυσές λίρες, γυάλιζε το μάτι τους, ίσως ξετρυπώνανε τις αντάρτικες κουμπούρες, πυροβολούσαν στο ψαχνό τους επιτρόπους για να αρπάξουν το θησαυρό της εκκλησίας.
Με άκρα μυστικότητα ενήργησαν εξασφαλίζοντας τις απαραίτητες άδειες και αστυνομική υποστήριξη.
Η εκσκαφή έγινε στις 21-6-2011, διήρκησε μερικές ώρες, έγινε στην πλατεία του χωριού μας, κοντά στο ιερό της εκκλησίας και έφθασε σε βάθος περί τα
Τελικά όπως πάντα, εκεί που υπάρχει «μύθος» δεν υπάρχει θησαυρός. Εκεί που υπάρχει «μύθος» πάντα κάποιοι άλλοι «οι παράνομοι» ερευνούν με μηχανήματα το χώρο και παίρνουν το θησαυρό αν πράγματι υπάρχει, πριν κάνουν τις εκσκαφές «οι νόμιμοι».
Ο πρώην πρόεδρος της Κοινότητός μας και για πολλά χρόνια επίτροπος του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου, Λάμπρος Λ. Πλακούτσης είπε:
Πράγματι, υπήρχαν φήμες περί ύπαρξης κάποιου θησαυρού. Με πλησίασαν αρκετοί κάτοικοι του χωριού μας και μου είπαν «κάνε κάτι, μέσα στο μύθο μπορεί να κρύβεται και κάποια αλήθεια».
Κάποιοι ειδικοί έκαναν έρευνα με μηχανήματα. Κάλεσα και το μακαρίτη το ραβδοσκόπο Καλιακάτσο. Όλοι μου είχαν πει, πως υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης χρυσού, αλλά ο καθένας υπεδείκνυε την ύπαρξή του σε διαφορετικό σημείο. Αν οι ειδικοί μου υποδείκνυαν το ίδιο σημείο, εγώ πριν πολλά χρόνια θα είχα κάνει ότι εκείνοι κάνουν σήμερα.
Επειδή στο χώρο αυτό υπήρχε παλιό νεκροταφείο, σε κάποια σημεία μετά την εκσκαφή που έγινε τη δεκαετία του 60, για την συγκομιδή των οστών, ενδεχομένως μικροαντικείμενα ευτελούς αξίας, μια καρφίτσα, ένα δακτυλίδι, ένα χρυσό δόντι έμειναν θαμμένα στο χώρο της πλατείας και γύρω απ την εκκλησία. Τα μικροαντικείμενα αυτά εντοπίζουν τα μηχανήματα και οι ειδικοί ομιλούν «για αποχρώσεις ενδείξεις Χρυσού».
Ο Κώστας Α. Παππάς γράφει:
Τη δεκαετία του 60 πήγαινα στο παλιό Δημοτικό σχολείο, όπως προανέφερε και πρόεδρος, θυμάμαι πολύ καλά, ότι όλος ο χώρος αυτός είχε σκαφτεί για τη συγκομιδή των οστών. Η εκσκαφή γινόταν με σκαπάνη και φτυάρι από τους κατοίκους της κοινότητας και διήρκησε ίσως και δυο χρόνια. Οι εργάτες με προσοχή μάζευαν ότι έκριναν χρήσιμο. Δεν μάζευαν όμως στα σκουριασμένα καρφιά «βελόνες» με τις οποίες οι τότε «μαραγκοί» κάρφωναν τις «κάσσες των νεκρών». Τα ξύλα είχαν σαπίσει αλλά εκατοντάδες καρφιά ξαναθάφτηκαν στον περίβολο της σημερινής εκκλησίας.
Για το λόγο αυτό ένας «ειδικός» που δεν γνώριζε την ιστορία του νεκροταφείου, επισκεπτόμενος το χώρο θα υπόσχονταν ότι στον περίβολο της εκκλησίας υπάρχει θησαυρός άξιος να ξεπληρώσουμε το Δημόσιο Χρέος της χώρας.
Κύριοι αρμόδιοι της επιτροπής, Είδατε τι κάνει η άκρα μυστικότητα. Σκότωσε την πείρα !!!
Η αναζήτηση χρυσού δεν είναι αστείο πράγμα ! πέραν των αδειών απαιτεί και πολλά έξοδα !
Δεν αμφιβάλλω ότι οι προθέσεις ήταν ΚΑΛΕΣ πάτερ, αλλά το αποτέλεσμα ΚΑΚΟ.
Δεν έλειψαν και τα ευτράπελα στην όλη διαδικασία.
Ο πρώην πρόεδρος της Κοινότητος, τεως σύμβουλος και αντιδήμαρχος στο Δήμο Ηρακλείας, Λάμπρος Λ. Πλακούτσης ευρισκόμενος στο δρόμο, έξω από τα κάγκελα της πλατείας σταμάτησε να δει τι γίνεται, αστυνομικό όργανο τον πλησίασε λέγοντας:
- φύγε από εκεί απαγορεύεται.
- και ποιος το απαγορεύει; ρώτησε ο Λάμπρος χωρίς να ξέρει γιατί σκάβουν.
- Εγώ, του απάντησε το όργανο.
Ο Βασίλης ο Κλάγκος, τεως σύμβουλος και αντιδήμαρχος στο Δήμου Ηρακλείας, μη γνωρίζοντας γιατί σκάβουν πλησίασε τα κάγκελα.
- φύγε απ εδώ, του είπε κάποιος άγνωστος που έστεκε μέσα απ τα κάγκελα.
- Εγώ δε σας ενοχλώ, εγώ μόνο βλέπω απάντησε ο Βασίλης.
- φύγε είπα, εδώ δεν επιτρέπεται ούτε να βλέπεις, ανταπάντησε ο άγνωστος.
Κατά τις 11 πριν το μεσημέρι, εγώ και δυο άλλοι συνταξιούχοι πλησιάζοντας στην πλατεία είδαμε τον Ηλία Ζαχάρη να διαπληκτίζεται έντονα με ένα άγνωστο που έστεκε μέσα από τα κάγκελα.
- Φύγε είπα, γιατί θα σε περάσω αυτόφωρο έλεγε ο άγνωστος.
- Θέλω να μου πεις τι παράβαση έκανα; Είναι παράβαση να σταματήσω πεζός στο δρόμο; επέμενε εκνευρισμένος ο Ηλίας.
- Δεν καταλαβαίνεις σου επαναλαμβάνω φύγε πριν καλέσω τον εισαγγελέα. Έλεγε ο άγνωστος.
Παρενέβην και εγώ λέγοντας στον άγνωστο:
- Και ποιος είσαι εσύ που μιλάς έτσι στον πολίτη; Αυτό έλειψε να μας απαγορεύσετε να περπατάμε στο δρόμο, είπα.
Τότε ο άγνωστος τα έβαλε μαζί μου απειλώντας ότι θα με στείλει και εμένα στο αυτόφωρο.
Οι δυο άλλοι συνταξιούχοι της παρέας πλησίασαν και εκείνοι τα κάγκελα.
Τότε το λόγο ανέλαβε ο ιερέας της εκκλησίας μας, λέγοντας με έντονο ύφος και στους τέσσερις:
- Φύγετε ! Φύγετε ! απ εδώ ! Αφήστε μας ήσυχους να κάνουμε τη δουλεία μας !!!
Αμέσως παρουσιάστηκε ένας ένστολος αστυνομικός και μας είπε:
- Σας παρακαλώ απομακρυνθείτε από το χώρο αυτό.
Όλοι, σεβόμενοι το αστυνομικό όργανο του ζητήσαμε να μας υποδείξει την απόσταση από τα κάγκελα που πρέπει να στεκόμαστε, αφού έξω από τα κάγκελα δεν υπάρχει κάποια προειδοποιητική απαγορευτική κορδέλα. Περνώντας στο απέναντι πεζοδρόμιο μας πλησίασε λέγοντας δεν υπάρχει κορδέλα, αλλά επειδή εργάζονται μηχανήματα πρέπει να στεκόμαστε μακριά για αποφυγή ατυχήματος.
Αργότερα πληροφορήθηκα ότι ο άγνωστος με τον οποίο διαπληκτιστήκαμε ήταν αστυνομικός, «αξιωματικός ασφαλείας».
Ο ένστολος αστυνομικός ήταν κατά την άποψή μου άψογος.
Ο αξιωματικός ασφαλείας εφόσον ήθελε να αποκρύψει την ιδιότητά του, δεν είχε το δικαίωμα να παρατηρεί τους πολίτες. Είχε το δικαίωμα να κάνει παρατηρήσεις και υποδείξεις αν αποκάλυπτε πρώτα την ιδιότητά του. Τότε και εμείς θα είχαμε συμμορφωθεί χωρίς να αντιμιλήσουμε.
Εκείνο που σε καμιά περίπτωση δεν συγχώρησα ήταν η συμπεριφορά του ιερέα.
Εκείνος και δίπλα του να στεκόμαστε δεν είχε ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα να μας απομακρίνει, καθόσον το χώρο επόπτευαν αστυνομικά όργανα.
Η συμπεριφορά του κατά τη δική μου άποψη ήταν προκλητική.
Όταν πλέον η επιχείρησε τελείωσε και ο θησαυρός απεδείχθη άνθρακας, πλησίασα ξανά τα κάγκελα και απευθυνόμενος στο ιερέα είπα:
Παπά, η συμπεριφορά σου σε τέσσερις γερόντους ηλικίας από 58 ως και 87 ετών ήταν επιεικώς ανάρμοστη. Σεχτήρισες τέσσερις ασπρομάλληδες γερόντους και ‘Έπρεπε να ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ γ΄ αυτό. Τέτοιες συμπεριφορές δεν συνάδουν με την ιδιότητα του ιερωμένου. Ο περίβολος της εκκλησίας δεν είναι χωράφι του πατέρα σου.
Ίσως μίλησα και εγώ απρεπώς, αλλά ενήργησα εν βρασμώ.
Κάποιος μου είπε ο παπάς είναι πολύ καλός άνθρωπος.
Εγώ απαντώ ας το αποδείξει. Εμένα μου μίλησε απρεπώς και του μίλησα απρεπώς, δεν έχω την απαίτηση να μου ζητήσει συγνώμη.
Ας ζητήσει συγνώμη από τους άλλους τρεις ασπρομάλληδες !
Μέχρι σήμερα δεν το έχει κάνει !
Υστερόγραφο:
Οι «κακές γλώσσες» μιλούν ότι το εγχείρημα ανεύρεσης θησαυρού κόστισε μερικές χιλιάδες ευρώ. Η εκκλησιαστική επιτροπή δεν έκανε καμία ενημέρωση των ενοριτών και απ ότι γνωρίζω δεν έδωσε σε κανένα Καλεντινιώτη λογαριασμό για το χρηματικό ποσό που ξόδεψε.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτές οι φήμες δεν έχουν καμία βάση αλήθειας, διότι αν αληθεύουν αυτά που λένε «οι κακές γλώσσες» η πράξη του παπά και των επιτρόπων είναι «εγκληματική».
Είμαστε πρόθυμοι να αναρτήσουμε στο ιστολόγιο οποιαδήποτε ανακοίνωση της επιτροπής, ιδιαίτερα σχετική με το κόστος του εγχειρήματος. Ευχάριστο θα ήταν να μας δώσετε στοιχεία ικανά ώστε να διαψεύσουν τις «κακές γλώσσες». Το mail μας στη διάθεσή σας.konstantinos.pappas.9@hotmail.gr
πρέπει όλοι να έχουμε υπόψη
Ο παπάς και οι επίτροποι έχουν κάθε δικαίωμα να διαχειρίζονται τα χρήματα της εκκλησίας για έργα βελτίωσης και εργασίες καλλωπισμού του ναού εντός και εκτός.
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα με τα χρήματα της εκκλησίας να αγοράσουν λαχεία, να παίξουν ΖΑΡΙΑ, ΛΟΤΟ, ΤΖΟΚΕΡ. Επίσης δεν έχουν κανένα δικαίωμα να διαθέσουν το υστέρημα των πιστών για χρυσοθηρικούς σκοπούς. Η ανεύρεση θησαυρών ανήκει στα παιδικά παραμύθια ! Οι ενέργειες αυτές είναι αντίθετες με τη θρησκευτική ηθική, είναι απαράδεκτες και κατακριτέες.
Τα εκκλησιαστικά ταμεία απαγορεύεται να έχουν σχέσεις με επιχειρήσεις ΤΖΙΡΟΥ, ΤΖΟΓΟΥ και ΤΥΧΗΣ.
Από το 1970 και έπειτα έγιναν στην Ελλάδα αμέτρητες ανασκαφές για θησαυρούς πολλές εκ των οποίων με νόμιμη άδεια.. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι Ραβδοσκόποι με σκέτες βέργες ή εξοπλισμένοι με τελευταίας τεχνολογίας ραβδοσκοπικά κ.λ.π. μηχανήματα, ως και ανιχνευτές μετάλλων παντός είδους εντόπιζαν λανθασμένα ΑΝΘΡΑΚΕΣ ως θησαυρούς.. Πρέπει λοιπόν να το καταλάβετε επιτέλους πως δεν υπάρχουν Ραβδοσκόποι ή μηχανήματα που να μπορούν να εντοπίσουν θησαυρούς ή έστω να τους εντοπίσουν σωστά και όχι όπως πάντα τόσα χρόνια τώρα λανθασμένα και να ελπίζετε σε παραμύθια... Ακόμη και αν αληθεύει ο μύθος και είναι κάπου εκεί κοντά, δυστυχώς εκεί θα παραμείνει...
ΑπάντησηΔιαγραφή