Κλώτσησε την καρδάρα και έχυσε το γάλα

             ΑΝΟΙΧΤΗ  ΕΠΙΣΤΟΛΗ

      Ο συμπαθέστερος για μένα κλάδος εργαζομένων είναι εκείνος των  Νοσοκομειακών υπαλλήλων.   Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται νυχθημερόν,  με υπομονή  365 ημέρες το χρόνο για την υγεία όλων μας.   Είναι άξιοι όχι μόνο συγχαρητηρίων αλλά και μιας  καλύτερης μισθολογικής  αμοιβής.  Όπως όμως στα άλλα επαγγέλματα,  έτσι και στους Νοσοκομειακούς , υπάρχουν και κάποιοι υπάλληλοι που αμαυρώνουν την άριστη εικόνα των της πλειοψηφίας.  Θα αναφερθώ  παρακάτω σε δυο προσωπικά γεγονότα αν έχετε την υπομονή συνεχίστε. …..

      Τον Ιανουάριο 2019, ο πατέρας μου ασθένησε πολύ σοβαρά από πνευμονία. Τον μετέφερα στην πνευμονολογική κλινική νοσοκομείου ΑΡΤΑΣ,  όπου παρά την προχωρημένη ηλικία του (93 έτη) το Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό του έσωσαν τη Ζωή.  Τη 12^η   ημέρα  κατά τις 10.30΄ μου παρέδωσαν το ΕΞΙΤΗΡΙΟ. Θα περιμένετε λίγο να σας δώσουμε και την φαρμακευτική αγωγή μου είπαν. Από λίγο σε λίγο φτάσαμε στις 13.30΄.  Τότε ένας γιατρός με κάλεσε,  έγραψε τη φαρμακευτική αγωγή, υπογραμμίζοντας  ότι ο πατέρας μου για τρείς μήνες χρειάζεται και υποστήριξη  οξυγόνου.  Σου έγραψα  συνταγή και για τη συσκευή οξυγόνου , αλλά πριν την παραλάβεις από κατάστημα Ιατρικών ειδών, πρέπει να πάρεις και έγκριση από τον ελεγκτή του Νοσοκομείου μας. Πάω στο γραφείο του ελεγκτή και βλέπω ότι καθημερινά  το ωράριό του έληγε στις 12.30΄.   Ο γιατρός μου είπε ότι απαραιτήτως,  μόλις πάω στο σπίτι ΠΡΕΠΕΙ να   συνδέσω  τον πατέρα μου με το μηχάνημα παραγωγής οξυγόνου, άλλως κινδυνεύει η ζωή του, ειδικά  τις πρώτες ημέρες.  Για να μην τα πολυλογώ,  ένας καταστηματάρχης ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ, μετά τις 5 το απόγευμα (που άνοιξαν τα καταστήματα) μου παραχώρησε τη συσκευή,  χωρίς υπογραφή ελεγκτή.   Ανέλαβε μάλιστα την ευθύνη,  να φροντίσει ο ίδιος για την  υπογραφή ελεγκτή.  Έτσι με απάλλαξε να κατέβω την επόμενη ημέρα ξανά στην Άρτα.   Πήρα το ΕΞΙΤΗΡΙΟ  στις 10.30΄ το πρωί και έφτασα στη Καλεντίνη νύχτα μετά τις 7  το βράδυ !!!   Κάποιος ταλαιπώρησε και εμένα και τον ασθενή πατέρα μου  πολύ για «ψύλλου πήδημα». Γεγονός τυχαίο;    Ή υπήρχε σκοπιμότητα; 

2^ο γεγονός τυχαίο και αυτό;

    Το βράδυ 2  Ιανουαρίου 2021, ο πατέρας μου έπεσε και χτύπησε με αποτέλεσμα να μεταφερθεί  την επόμενη ημέρα,  στις  5 το πρωί,  με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Άρτας.  Στις 7 το βράδυ,   ό αρμόδιος γιατρός μου είπε: Ευτυχώς δεν έχει κάταγμα ούτε κάποιο ράγισμα, οι ακτινογραφίες και ο υπέρηχος δεν έδειξαν να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.  Καλές είναι και οι αιματολογικές του εξετάσεις.  Προτείνω να παραμείνει απόψε στο Νοσοκομείο ώστε μετά το 24ωρο να του κάνουμε επαναληπτικές εξετάσεις.  Αν δεν παρουσιαστεί κάποια επιδείνωση,  αύριο το μεσημέρι φεύγετε.  Απάντησή μου: Συμφωνώ και σας ευχαριστώ γιατρέ.

    Στις 10 το πρωί  της επόμενης ημέρας για τον πατέρα μου δεν βγήκε  εξιτήριο. Ανήσυχος έσπευσα στην αίθουσα των γιατρών να ρωτήσω τι δυσάρεστο προέκυψε.   Συνάντησα ένα νέο σε ηλικία γιατρό. Μην ανησυχείτε όλες οι επαναληπτικές  εξετάσεις ήταν πολύ καλές. Αλλά επειδή στο σπίτι θα πονούσε πολύ,  τον κρατήσαμε μέχρι αύριο. Εδώ με  ενδοφλέβια παυσίπονα  θα πονάει λιγότερο.   Απάντησή μου:  συμφωνώ και σας ευχαριστώ γιατρέ.

      Το απόγευμα έσπασε η φλέβα,  μια νοσηλεύτρια  παρά την προσπάθειά της δεν μπορούσε να βρει άλλη φλέβα σε κανένα χέρι.   Απευθύνθηκε σε κάποια πιο έμπειρη, εκείνη με τη  δεύτερη προσπάθεια  βρήκε φλέβα,  τοποθέτησε την «πεταλούδα»  και  έβαλε ένα μεγάλο ορό.  Αργότερα,   κατά τις 6,  ο πατέρας μου  ένοιωθε  ζαλάδες. Ειδοποίησα μια άλλη νοσηλεύτρια που τον βρήκε με πίεση  20. Τώρα δεν  κάνουμε τίποτα,  σε λίγο θα περάσουν οι γιατροί να  δώσουν οδηγίες, απάντησε.   Πέρασαν οι γιατροί και αποφάνθηκαν να αφαιρεθούν  όλοι οι οροί, αν σε μισή ώρα δεν πέσει η πίεση να του κάνουν μια ενεσούλα.  Σε μισή ώρα η πίεση κατέβηκε στο 15,  αλλά άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα νοσοκομειακών παραισθήσεων.  Μου έδειχνε μια  TV  στον τοίχο και με ρωτούσε τίνος είναι αυτό το μεγάλο βιβλίο.   Ξυνόταν συνέχεια  και μου διαμαρτυρόταν ότι τον γέμισαν ψείρες τα νοσοκομειακά μηχανήματα.  Η βραδιά πέρασε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. 

      Το πρωί πριν οι γιατροί περάσουν στους θαλάμους,  μπήκα στο γραφείο των ιατρών. Δεξιά καθόταν οι αρχαιότεροι,  αριστερά οι νεότεροι (μάλλον εξειδικευόμενοι).  Καλημέρα  σας, τους λέω,   Είμαι ο γιός του ασθενή ΠΑΠΠΑ,  πληροφορήθηκα ότι  όλες οι εξετάσεις του πατέρα μου από χθες ήταν  καλές, τον κρατήσατε επειδή ακόμη πονούσε.  Ο πατέρας μου δεν είναι συνεργάσιμος, δεν προσέχει και σπάει τις φλέβες του.  Έτσι και  εσείς δεν μπορείτε να τον βοηθήσετε σημαντικά με ενδοφλέβια παυσίπονα.  Εξ άλλου άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα νοσοκομειακών παραισθήσεων.  Γι αυτό σας παρακαλώ να του δώσετε ΕΞΙΤΗΡΙΟ σήμερα.   ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Ένας εκ των παλαιοτέρων γιατρών απάντησε: Οι παραισθήσεις  θα περάσουν το παθαίνουν  συχνά στο νοσοκομείο οι ηλικιωμένοι, σας παρακαλώ δώστε μου τις χθεσινές  εξετάσεις  είπε σ ένα νεότερο σε ηλικία  γιατρό.    Είναι πολύ καλές  ανταπάντησε εκείνος.

Σας ευχαριστώ και πάλι,  είπα και έφυγα.   

     Κατά τις 10 το πρωί  άρχισαν σε κάποιους να δίνουν ΕΞΙΤΗΡΙΑ. Πάω στη γραμματεία και μου απαντούν:  Του πατέρα σου είναι έτοιμο, αλλά δεν το υπέγραψε ακόμη η αρμόδια γιατρός.  Θα σας το φέρουμε στο θάλαμο μην ανησυχείτε.   Κατά τις 10.30΄ ήρθε μια νοσοκόμα και του αφαίρεσε την «πεταλούδα» εισαγωγής των ενδοφλεβίων φαρμάκων και ορών. Τον ετοίμασα για αναχώρηση. Κατά τις 11 μου έφεραν τις συνταγές φαρμακευτικής αγωγής για το σπίτι,  αλλά θα περιμένετε λίγο,  η γιατρός δεν υπέγραψε ακόμη το ΕΞΙΤΗΡΙΟ, είπαν.    Στις 11.30΄ πάω στη γραμματεία,  πάνω στον πάγκο ήταν χωρίς υπογραφή ΜΟΝΟ  το ΕΞΙΤΗΡΙΟ του πατέρα μου. Ρωτώ γιατί η γιατρός δεν το υπέγραψε ακόμη;  Που οφείλεται η καθυστέρηση;   Η γιατρός σήμερα είναι στα χειρουργεία, όταν μπορέσει θα το υπογράψει. Αν κωλύεται  η συγκεκριμένη γιατρός,  ας το υπογράψει κάποιος άλλος γιατρός είπα.   Πηγαίνω με αυτοκίνητο  σε φαρμακείο, παίρνω τα φάρμακα,  πάω στο  σούπερ μάρκετ του ΑΓΓΕΛΗ, ψωνίζω και στις 1 παρά,  παρκάρω έξω από το Νοσοκομείο.   Πάω στο θάλαμο,  πουθενά ΕΞΙΤΗΡΙΟ,  πάω στη γραμματεία και το βλέπω ακόμη ανυπόγραφο.

- Εγώ θα φύγω λέω στην υπεύθυνη,  μήπως θέλετε να υπογράψω κάπου;   

-  ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΤΕ χωρίς το ΕΞΙΤΗΡΙΟ,  ΑΠΑΥΓΟΡΕΥΤΑΙ !  απαντά η υπεύθυνη. 

- Για να συνταχθεί αυτό το ανυπόγραφο ΕΞΙΤΗΡΙΟ,  για να αφαιρεθούν οι οροί,  για να μου δοθούν  συνταγές θεραπευτικών αγωγών  για το σπίτι, σημαίνει ότι οι γιατροί έκριναν  ότι ο πατέρας μου δεν χρήζει περαιτέρω νοσοκομειακής φροντίδας.   Το ΕΞΙΤΗΡΙΟ  για  μένα είναι ένα ΤΥΠΙΚΟ χαρτί και δεν μου  χρειάζεται.   ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑ  ΕΞΙΤΗΡΙΟ  δε μου χρειάστηκε μέχρι σήμερα.

-  ΟΧΙ κύριε, απαγορεύεται να πάρετε τον ασθενή από το θάλαμο χωρίς εξιτήριο.

- Εγώ θα τον πάρω και εσείς κάντε μου μήνυση, απάντησα οργισμένος.  (Δυστυχώς με τέτοιες συμπεριφορές και εγώ παρεκτρέπομαι).

Κατέβηκα,  βγήκα έξω στο  δρόμο, πήρα το αυτοκίνητο,  μπήκα από την κεντρική πύλη εντός του νοσοκομειακού χώρου και πάρκαρα κοντά στο τμήμα ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ.  Βρήκα καροτσάκι, ανέβηκα στο θάλαμο (3^ος όροφος) η ώρα πέρασε από 13.00΄  χωρίς το ΕΞΙΤΗΡΙΟ να υπογραφεί.  Κατέβασα τον πατέρα μου κοντά στο αυτοκίνητο.     Δυο τραυματιοφορείς που έστεκαν εκεί, προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν.  Τη στιγμή  εκείνη ένα  αυτοκίνητο που έγραφε «ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΡΤΑΣ» με φάρο αναμένο,  μπήκε από την κεντρική είσοδο,  με πλησίασε στα 10 μέτρα και μου έκλεισε την έξοδο.  Οι δυο τραυματιοφορείς τοποθέτησαν τον πατέρα μου στη θέση συνοδηγού με ασφάλεια.  Ευχαριστώντας τους δυο τραυματιοφορείς  ξεκίνησα και πλησίασα το νοσοκομειακό όχημα που δεν έλεγε να φύγει.  Περίμενα  δυο λεπτά ΤΙΠΟΤΑ. Βγήκα,  πλησίασα την οδηγό, και λέω: Σας παρακαλώ κάντε στην άκρη, μεταφέρω ασθενή και πρέπει να φύγω.   Μπορείτε να περιμένετε δυο ακόμη λεπτά,  απαντά η οδηγός.  Αν είναι για δυο λεπτά τότε ΝΑΙ, ανταπαντώ. Πράγματι σε δυο λεπτά μπήκαν στο νοσοκομειακό όχημα δυο πιτσιρίκες με κόκκινα παντελόνια και το νοσοκομειακό  προχώρησε,  στην πύλη,  έστριψε αριστερά,  ενώ εγώ έστριψα δεξιά  να κάνω τον κύκλο εξόδου. Με πολύ μικρή ταχύτητα στην  πρώτη διασταύρωση έστριψα δεξιά, απέναντι ήταν ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας παρκαρισμένο. Πλησιάζοντας στο νεκροταφείο Άρτας με πλησίασε ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας με το φάρο αναμμένο. Με ακολούθησε  μέχρι το φανάρι. Εκεί εγώ έστριψα δεξιά, ενώ εκείνο αριστερά.

Διερωτώμαι όλα αυτά ήταν τυχαία;  Ή σκηνοθετημένα;  ΑΝ ήταν σκηνοθετημένα, εγώ τον σκηνοθέτη θα τον βαθμολογούσα με ΜΗΔΕΝ.   

      Και το δεύτερο περιστατικό  ήταν τυχαίο;;;;  ή μήπως κάποιοι !   για κάποιες σκοπιμότητες !  αμαυρώνουν την  ΑΡΙΣΤΗ εικόνα του ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΜΑΣ;;;;; Κάθε πρωί ομάδα ιατρών επισκέπτεται όλους τους ασθενείς της κλινικής.  Η ομάδα με προϊστάμενο το Διευθυντή της κλινικής αποφασίζει ποιοι ασθενείς θα πάρουν ΕΞΙΤΗΡΙΑ. Αναμφισβήτητα στην ομάδα συμμετέχει και συμφωνεί  και ο  ιατρός, που θα υπογράψει το ΕΞΙΤΗΡΙΟ. Επομένως η Γραμματεία της κλινικής συντάσσει το ΕΞΙΤΗΡΙΟ και ο ιατρός που ορίστηκε να το υπογράψει δεν χρειάζεται χρόνο μεγαλύτερο των 15 δευτερολέπτων να το υπογράψει.

    Πολλά θέματα ασθενών που απαιτούν κόπο και χρόνο οι νοσηλευτές τα διεκπεραιώνουν σε 5 το πολύ 10 λεπτά και για μια υπογραφή ΕΞΙΤΗΡΙΟΥ που απαιτεί χρόνο 15 δευτερολέπτων μπορεί να σε τρενάρουν μέχρι τις 2,  που κλείνουν τα φαρμακεία και τότε τρέχα όλη την Άρτα να βρεις το εφημερεύον φαρμακείο. Μου συνέβη και αυτό  παλαιότερα. 

  Γιατί γιατροί και νοσηλευτές με  τεράστιο αγώνα  «γεμίζουν  την καρδάρα  με γάλα». Και γιατί κάποιοι  «κλωτσούν  την καρδάρα και χύνουν  ΟΛΟ το ΓΑΛΑ»  ;;;;     Χωρίς κανένα δισταγμό;

    Ποιος όρισε την  κωλυόμενη  γιατρό  και γιατί;;;  Αν κωλύετο,  γιατί την όρισε να υπογράψει το ΕΞΙΤΗΡΙΟ του πατέρα μου;;;;;; (Όταν οι γιατροί είναι στα χειρουργεία φορούν  αποστειρωμένες στολές και δεν μπαινοβγαίνουν  από  τα χειρουργεία στους θαλάμους).  

Η Διοίκηση του Νοσοκομείου οφείλει να ερευνά αυτές τις καταγγελίες. Σε μερικούς ίσως φαίνονται αστείες, για τους εξαντλημένους ασθενείς και τους ταλαιπωρημένους συνοδούς δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ  ΑΣΤΕΙΕΣ.    

 

Κώστας Α. Παππάς ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2021.