Tο ανταμκό και το έρμο είναι ίδια

Ιστορία πρώτη

Ένας πρωτοθείος μου ο Γιώργος, είναι απ την Αλεξανδρούπολη.  Τότε, στις αρχές της δεκαετίας του 80 μου είπε:

 Αυτές οι κρατικοποιήσεις και οι κοινωνικοποιήσεις δε μου αρέσουν καθόλου, κάποια μέρα θα δούμε ότι έκαναν στην Ελλάδα μεγάλη ζημιά. Άκου μια παλιά ιστορία.

Στο χωριό μου, ο κάθε  οικογενειάρχης είχε πολλά αλλά μικρά και διάσπαρτα κτήματα. Ο πατέρας μου και η πλειοψηφία των χωριανών αποφάσισαν με τη βοήθεια μηχανικού της Νομαρχίας, αφού καταμετρηθούν τα κτήματα να αφαιρεθούν τα σύνορα και ενωθούν όλα τα χωράφια.

Τα πρώτα χρόνια πολύ μεγάλα τεμάχια φυτεύτηκαν με ενιαία παραγωγή. Όλοι οι συνιδιοκτήτες τα πρώτα χρόνια εργάστηκαν με όρεξη και περιποιούνταν, τα σιτάρια, τα καλαμπόκια, τις πατάτες κλπ σα δική του σοδιά. Μεγάλες παραγωγές και καλές τιμές πώλησης ήταν τα πρώτα αποτελέσματα.

Αλλά μέσα σε τόσο κόσμο δεν λείπουν και οι τεμπέληδες και οι πονηροί και οι εκμεταλλευτές.  Μετά από μερικά χρόνια η παραγωγή έπεσε πολύ. Οι τεμπέληδες κάθονταν στο χωράφι όλη τη μέρα χωρίς να κάνουν τίποτα, οι πονηροί δεν είχαν χρόνο να εργαστούν στα χωράφια διότι "συντόνιζαν"  ή  "έλυναν Διοικητικά προβλήματα" και οι εκμεταλλευτές κανόνιζαν με τους εμπόρους πως θα κλέψουν στις τιμές και τις παραγωγές.  

Οι εργατικοί χωριανοί όλο και λιγόστευαν επειδή έβλεπαν το αλισβερίσι των  υπολοίπων.  Στην εικοσαετία η καρποφορία των χωραφιών έπεσε στο 1/3 της αρχικής.

Τελικά ξαναμοίρασαν τη γη και ο καθένας ανέλαβε να καλλιεργεί τα χωράφια του !!!  (τάδε έφη Γιώργος Γραμενίδης ετών σήμερα 86).

Ιστορία δεύτερη

Πριν 10 περίπου χρόνια, ο Πεθερός μου διηγήθηκε άλλη μια ιστορική πραγματικότητα.

Ο πατέρας μου είπε, με άλλους 19 συντοπίτες,  αποφάσισαν να φτιάσουν ένα εργοστάσιο  - λιοτριβειό,  που έλειπε στην περιοχή μας.  Όλοι διέθεσαν από ένα μεγάλο ισόποσο κεφάλαιο και συγκέντρωσαν τα μισά και πλέον  χρήματα από εκείνα που απαιτούνταν για την ολοκλήρωση του εργοστασίου. Το υπόλοιπο κεφάλαιο το πήραν από την τράπεζα συνυπογράφοντας δάνειο.  

ΟΙ 20 αποφάσισαν όταν αλέθουν οι ίδιοι τις ελιές τους να πληρώνουν και 10% παραπάνω απ ότι οι μη μέτοχοι της περιοχής για να εξοφλήσουν γρηγορότερα το δάνειο στην τράπεζα.  Όρισαν 5μελές συμβούλιο και όλα πήγαιναν κατ ευχή ! 

Πέρασαν μερικά  χρόνια το δάνειο εξοφλήθηκε, το 10% καταργήθηκε, αλλά  συμβούλιο  δεν μοίραζε τα κέρδη,  επειδή ήθελε να επεκτείνει το εργοστάσιο. Πέρασαν πολλά ακόμη χρόνια, πολλοί από τους 20 γερόντους πέθαναν και το 5μελές συμβούλιο παρέμεινε το ίδιο.

Πριν πολλά χρόνια το 5μελές συμβούλιο διέθεσε ένα μεγάλο κεφάλαιο από τα έσοδα του εργοστασίου και με νέο δάνειο έφερε καινούργια Ιταλικά μηχανήματα που πράγματι είχαν τη δυνατότητα να αλέθουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ελαιών και να παράγουν  καλλίτερη ποιότητα λαδιού.

Το 5μελές χωρίς ποτέ να μοιράσει κέρδη και χωρίς να δώσει ποτέ λογαριασμό στους μετόχους που όλο πλήθαιναν επειδή  πέθαιναν οι γέροντες, αντικατέστησε και πάλι τα μηχανήματα του εργοστασίου.  Δυστυχώς τα νεότερα μηχανήματα δεν παράγουν την άριστη ποιότητα λαδιού των παλαιοτέρων.

Οι ίδιες οικογένειες δυστυχώς εκμεταλλεύτηκαν τα χρήματα των άλλων 15 μετόχων.  Σίγουρα σε τόσα χρόνια υπήρξαν και κέρδη τα οποία δεν διανεμήθηκαν ποτέ και με διάφορους τρόπους μπήκαν στις τσέπες κάποιων.

Ο πατέρας μου είχε μόνο εμένα και εγώ ακόμη και σήμερα διεκδικώ το 1/20 ή καθένα απ τα 4 παιδιά μου το 1/80.  Οι υπόλοιποι 19 γέροντες είχαν περισσότερα από 80 παιδιά (αγόρια & κορίτσια).  Από τους 80 περίπου οι 60 πέθαναν και οι δικαιούχοι σήμερα,  διάσπαρτοι σ όλη την Ελλάδα και όχι μόνο! ξεπερνούν τους 250 !!!  

Σήμερα απ ότι πιστεύω  αποθέματα κερδών δεν υπάρχουν, επειδή  αυτοί που το διοικούν τα μοιράζονται !!!

Τα μηχανήματα ήδη πάλιωσαν και μόλις αρχίσουν να παρουσιάζονται ζημιές, κανείς δεν διατίθεται να πληρώσει και το εργοστάσιο θα εγκαταλειφτεί !!!  

(τάδε έφη ο πεθερός μου ετών σήμερα 85).

Πράγματι τον τελευταίο χρόνο το εργοστάσιο δε δούλεψε έμμεινε κλειστό.  Ούτε πρόκειται να ξαναδουλέψει, εκτός αν κάποιοι πονηροί το πουλήσουν σε ιδιώτη, τσεπώνοντας ότι απέμεινε !!!

Αυτά συμβαίνουν στην Κρήτη, σε περιοχή του Αποκόρωνα !!!     

       

Επομένως,  αγαπητοί μου συμπολίτες,  εδώ στην Ελλάδα «το αντανμκό και το έρμο» ήταν, είναι και θα είναι «ίδια».   

 Νοέμβρης 2012.  Κώστας Α. Παππάς