Καλώς ήρθατε!!!

Άν μας επισκεφτείτε, ευχόμαστε Κ α λ ό ... κ ο υ ρ ά γ ι ο ! ....... γίνονται καινούργιοι νόμοι, χωρίς να μας ζητούν τη γνώμη ! ........ Οκτώβριος 2010



Με κάθε επιφύλαξη, Κυριακή γιορτή και σχόλη νάταν η βδομάδα όλη .............
Η γενιά του πολυτεχνίου ξεκίνησε με καλές προθέσεις, αλλά στην πορεία οι περισσότεροι πρωτεργάτες με τις παρεούλες τους, έγιναν αριστεροί με δεξιές τσέπες, είπε "ανώνυμος πολίτης"
Οι αριστερές τσέπες σήμερα, είναι πιο γεμάτες απ τις δεξιές, είπε ο kapaka pappas
Είναι ορεινό χωριό, έδρα του Δήμου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ. Απέχει 29 χιλ. από την Άρτα και 25,4 χιλ. από τον κόμβο της ΙΟΝΙΑΣ οδού, που κάποια μέρα θα τελειώσει. που θα πάει;Από 12 Απριλίου 2017 Λειτουργεί από Ρίζα ως κόμβο Αμφιλοχίας, μήκος 96 χλμ. και Σελλάδες-Πέρδικα 53 χλμ. 3-8-2017 ολοκλήρωση!

Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν - Αντιγόνη - (Μα να μισώ δεν έγινα, γεννήθηκα για να αγαπώ)


Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Η Κομισιόν ενέκρινε 2,97 δισ. ευρώ για τους αυτοκινητόδρομους

Μετά την ψήφιση της τροποποίησης παραχώρησης των συμβάσεων στη βουλή

Τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013 χρηματοδοτική υποστήριξη ύψους 2,97 δισ. ευρώ για τους τέσσερις αυτοκινητόδρομους που κατασκευάζονται στην Ελλάδα με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης, ενέκρινε ο επίτροπος περιφερειακής ανάπτυξης της ΕΕ κ. Γιοχάνες Χαν.

Όπως σημειώνεται, η Κομισιόν και η Ελλάδα «χαρακτήρισαν τους αυτοκινητοδρόμους ως επενδύσεις "έργων προτεραιότητας", καθοριστικό παράγοντα για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη της χώρας και των περιφερειών της». Σύμφωνα με την Κομισιόν, «αναμένεται να δημιουργηθούν περισσότερες από 6.000 θέσεις εργασίας», «τα έργα θα ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2015,  ενώ στη συνέχεια θα απασχολούνται στη διαχείρισή τους περίπου 1.700 άτομα».

                                                         Ο κ. Χαν πρόσθεσε

«Η συγχρηματοδότηση της ΕΕ ύψους έως €2,97 δισ. για τα 4 έργα είναι μέρος συνολικής επενδυτικής δαπάνης ύψους €4,6 δισ. 
Την Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου 2013, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε κρατικές ενισχύσεις για τη χρηματοδότηση της κατασκευής των τεσσάρων ελληνικών αυτοκινητοδρόμων. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η κρατική χρηματοδότηση είναι απαραίτητη και αναλογική, καθώς δεν υπερβαίνει το χρηματοδοτικό κενό που δεν μπορεί να καλυφθεί αποκλειστικά από τις δυνάμεις της αγοράς, ενώ παράλληλα διασφάλισε ότι οι εργασίες κατασκευής θα ξεκινήσουν ξανά και ότι οι παραχωρησιούχοι και οι τράπεζες θα συνεισφέρουν το δικό τους μερίδιο χρηματοδότησης» 

Στην Ιόνια Οδό, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης συμβάλει με χρηματοδότηση ύψους €723,6 εκατομμυρίων, ενώ η μείωση των οδικών ατυχημάτων αναμένεται να είναι πάνω από 37%.

Στον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου, το Ταμείο Συνοχής θα συμβάλει με χρηματοδότηση ύψους €699 εκατομμυρίων, ενώ η μείωση των οδικών ατυχημάτων αναμένεται να είναι πάνω από 30%.

Στην Ολυμπία Οδό, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης θα συμβάλει με χρηματοδότηση ύψους €977 εκατομμυρίων, ενώ η μείωση των οδικών ατυχημάτων αναμένεται να είναι πάνω από 38%.


Στον Ε65, το Ταμείο Συνοχής θα συμβάλει με χρηματοδότηση ύψους €570 εκατομμυρίων, ενώ η μείωση των οδικών ατυχημάτων αναμένεται να είναι πάνω από 30%.

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ- ΧΡΟΝΙΚΟ



  ΠΗΓΕΣ  ΑΡΤΑΣ  Ι.ΜΟΝΗ ΣΕΛΤΣΟΥ 
ΠΗΓΕΣ  ΑΡΤΑΣ  Ι.ΜΟΝΗ ΣΕΛΤΣΟΥ - Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΛΕΝΩΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗ

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Τα πέντε σημαντικότερα πράγματα για τα οποία μετανιώνουν οι άνθρωποι λίγο πριν πεθάνουν...


Η ίδια αναφέρει στο blog της: Οι άνθρωποι ωριμάζουν πολύ όταν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο. Οι ασθενείς, περνώντας από πολλά και διαφορετικά συναισθήματα (άρνηση, φόβο, θυμό, στεναχώρια, περισσότερη άρνηση), στο τέλος αποδέχονταν το τέλος τους. Κάθε ασθενής έβρισκε την εσωτερική του γαλήνη.

Όταν τους ρωτούσα αν μετάνιωναν για κάτι ή αν θα έκαναν κάτι διαφορετικά, παρατήρησα πως πολλές απαντήσεις ήταν κοινές.

Παρακάτω σας δίνω αυτά που άκουσα πιο συχνά:

Αυτή ήταν η πιο συνηθισμένη απάντηση. Όταν συνειδητοποιείς πως η ζωή σου τελειώνει και κοιτάς πίσω σου, βλέπεις πόσα όνειρα έμειναν απραγματοποίητα. Οι περισσότεροι δεν είχαν κάνει ούτε τα μισά και θα πέθαιναν γνωρίζοντας πως γι' αυτό έφταιγαν οι επιλογές που είχαν κάνει, ή δεν είχαν κάνει.
 Είναι σημαντικό να προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις κάποια όνειρά σου – όταν χάσεις την υγεία σου θα ναι αργά.

Αυτό ειπώθηκε από όλους τους άντρες. Έχασαν τα παιδικά χρόνια του γιου ή της κόρης τους, δεν έζησαν όσο έπρεπε τη συντροφικότητα. Οι γυναίκες επίσης εξέφρασαν μετάνοια για τον καιρό που έχαναν δουλεύοντας. Κάνοντας πιο απλή τη ζωή σας και κάνοντας πιο συνειδητοποιημένες επιλογές, είναι πιθανό να μην χρειαστείτε το εισόδημα που πιστεύετε πως πρέπει να αποκτήσετε. Και κάνοντας περισσότερο χώρο στη ζωή σας, γίνεστε πιο χαρούμενοι και ανοιχτοί σε νέες ευκαιρίες, που ταιριάζουν περισσότερο στο νέο τρόπο ζωής σας.

Πολλοί άνθρωποι καταπίεζαν τα συναισθήματά τους για να κρατήσουν ήρεμο περιβάλλον γύρω τους και να αποφύγουν καβγάδες. Έτσι ζούσαν μια μέτρια ζωή. Πολλές ανίατες ασθένειές τους σχετίζονταν, εν μέρει, με την πικρία και την αναπόφευκτη μνησικακία που κουβαλούσαν σ' ολόκληρη τη ζωή τους.

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε πώς θα αντιδράσουν οι γύρω μας. Όμως, ακόμη και αν πολλοί άνθρωποι αντιδράσουν άσχημα όταν αρχίσετε να μιλάτε με ειλικρίνεια, στο τέλος αυτό περνά τις σχέσεις σε άλλο επίπεδο, πιο υγιές, ή καταργεί τις λάθος σχέσεις από τη ζωή σας. Όπως και να έχει βγαίνετε κερδισμένοι.

Συχνά οι ασθενείς δεν είχαν πλήρως αντιληφθεί όλα τα οφέλη μιας παλιάς φιλίας, μέχρι τη στιγμή που έμαθαν πως πέθαιναν. Και τότε δεν ήταν εύκολο να εντοπίσουν τα άτομα αυτά. Πολλοί είχαν απορροφηθεί τόσο πολύ από τις ζωές τους που άφησαν «χρυσές φιλίες» να χαθούν μέσα στα χρόνια. Συχνά οι ετοιμοθάνατοι μετάνιωναν βαθιά που δεν είχαν «ξοδέψει» περισσότερα σε μια φιλία. Όλοι ανεξαιρέτως νοσταλγούν τους φίλους τους όταν πεθαίνουν.

Είναι σύνηθες όταν έχεις πλήρες καθημερινό πρόγραμμα στη ζωή σου να ξεχνάς τους φίλους σου, όμως όταν αντιμετωπίζεις τον θάνατο, οι φυσικές λεπτομέρειες της ζωής δεν μετρούν πια. Οι άνθρωποι θέλουν να τακτοποιήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, όμως ούτε τα λεφτά, ούτε η κοινωνική θέση απασχολούν τους ανθρώπους τις τελευταίες τους στιγμές. Αυτό που μένει τότε σε όλους είναι η αγάπη και οι σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους.

Αυτό ήταν, παραδόξως, πολύ σύνηθες. Πολλοί δεν αντιλαμβάνονταν πως η ευτυχία είναι επιλογή, παρά μόνο στο τέλος της ζωής τους. Είχαν κολλήσει σε παλιές συνήθειες και συμπεριφορές. Αυτό που λέγεται «βόλεμα» ή «οικείο» γέμιζε τα συναισθήματά τους και τις ζωές τους.

Ο φόβος της αλλαγής τούς έκανε να υποκρίνονται στους άλλους, και στους εαυτούς τους, πως είναι πλήρεις. Όταν είσαι στο νεκροκρέβατο, αυτό που νομίζουν οι άλλοι δεν σε αφορά. Θέλεις να σηκωθείς και να χαμογελάσεις και να απελευθερωθείς από όλα αυτά. Η ζωή είναι επιλογή. Είναι Η ΖΩΗ ΣΟΥ. Πρέπει να επιλέγεις συνειδητά, σοφά και με ειλικρίνεια. Επέλεξε την ευτυχία.

Πηγή: http://www.apocalypsejohn.com



Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Μελισσοκομία Ν. Παλαιοκώστα

Μαθήματα μελισσοκομίας στην Εύβοια από τον Ν. Παλαιοκώστα

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Νίκος Παλαιοκώστας είναι πρώην στρατιωτικός και νυν μελισσοκόμος. Τον γνώρισα πέρυσι τον Οκτώβριο, κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού με φουσκωτό σκάφος στον Άϊ Στράτη. Συζητούσαμε, εδώ και πολύ καιρό, να πάμε μαζί στον τρύγο των μελισσών του στην Εύβοια. Αυτό έγινε τελικώς στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Στις πευκόφυτες πλαγιές του Αγ. Ιωάννη του Ρώσου, σε μια περιοχή όπου η μυρωδιά του ρετσινιού αναμιγνύεται με τη μυρωδιά του μελιού και των λουλουδιών του δάσους, έχει τοποθετήσει τα μελισσάκια του, όπως χαρακτηριστικά τα αποκαλεί, ο Νίκος Παλαιοκώστας. Αν και νέος σχετικώς στην ηλικία και στη μελισσοκομία, ο Νίκος είναι υπόδειγμα και, συγχρόνως, παράδειγμα προς μίμησιν για τους άλλους μελισσοκόμους. Θυμάμαι ακόμη τα λόγια του όταν τον ρώτησα αν τον ενοχλούν τα τσιμπήματα των μελισσών. "Δεν με ενοχλούν καθόλου. Αντιθέτως μπορώ να πω ότι λυπάμαι για τις μελισσούλες μου, όταν με τσιμπούν, γιατί αυτό θα έχει σαν συνέπεια τον θάνατό τους"!

Απολαύστε τα μαθήματα μελισσοκομίας που παρέδωσε μπροστά στην κάμερα του "Camper Life" ο Νίκος Παλαιοκώστας, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, και αξιολογήστε έναν πραγματικό επαγγελματία, ένα ρομαντικό μελισσοκόμο, ένα λάτρη του φυσικού περιβάλλοντος και φανατικό υποστηρικτή και υπηρέτη του αγνού μελιού, χωρίς φάρμακα και νοθείες. Θα ακολουθήσει αργότερα μία ακόμη συνάντηση μαζί του, στον χώρο εξαγωγής και συσκευασίας του μελιού.



Το τηλέφωνο του Νίκου Παλαιοκώστα, για όσους ενδιαφέρονται να προμηθευτούν αγνό μέλι δικής του παραγωγής, είναι 6973 790754   ΑΘΗΝΑ.

Τα μεγάλα οδικά έργα στη Βουλή


Με τις ψήφους των βουλευτών των κομμάτων της συμπολίτευσης, περνάει από τη Βουλή η τροποποίηση των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζουν επιβεβλημένη την τροποποίηση των συμβάσεων λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, ενώ η αντιπολίτευση θεωρεί τις συμβάσεις δώρο στους εργολάβους.

Στην κοινοβουλευτική επιτροπή όπου συζητείται από το πρωί το νομοσχέδιο, ο υφυπουργός Υποδομών, Μιχάλης Παπαδόπουλος ζήτησε σύντμηση του χρόνου συζήτησης του νομοσχεδίου, προκειμένου αυτό να έχει ψηφιστεί έως τις 10 Δεκεμβρίου, καθώς η ψήφιση αποτελεί την προϋπόθεση για την εκταμίευση κοινοτικών κονδυλίων. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης ζήτησε να καταγραφεί η διαμαρτυρία του κόμματός του διότι η κυβέρνηση, μέσα σε ασφυκτικές προθεσμίες, ζητάει την έγκριση της Βουλής προκειμένου οι εργολάβοι, αντί να πάρουν χρήματα από τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν, να τα πάρουν από κοινοτικά κονδύλια.
Ο εισηγητής της ΝΔ, Δημήτρης Τσουμάνης διαβεβαίωσε ότι το Ελληνικό Δημόσιο εισήλθε στις διαπραγματεύσεις με τις εταιρείες με αποκλειστικό γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και κάλεσε όλες τις πλευρές να αναλογιστούν τι θα γινόταν σε περίπτωση που επιλογή ήταν η μη επανεκκίνηση των έργων και η καταγγελία των αρχικών συμβάσεων.
Στο ίδιο κλίμα, ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Χρήστος Γκόκας χαρακτήρισε σημαντική τη συμφωνία για την υπέρβαση των προβλημάτων που προέκυψαν και επισήμανε την εθνική σημασία των έργων. Ταυτόχρονα, όμως, είπε ότι «υπάρχει δικαιολογημένος προβληματισμός για τα αποτελέσματα της εφαρμογής της αρχικής σύμβασης για τα διόδια» και γι΄αυτό, είπε, «πρέπει να ξαναδούμε το ζήτημα της χιλιομετρικής χρέωσης».
Κατά του νομοσχεδίου δήλωσε ο γραμματέας της ΚΟ των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Κωνσταντίνος Γιοβανόπουλος, και κάλεσε τους συναδέλφους του βουλευτές να σταθούν απέναντι σε τέτοια νομοθετήματα που ευνοούν σκανδαλωδώς εργολάβους. Ειδικά για τα διόδια, κατήγγειλε ότι ο κουμπαράς τους εκχωρείται στους εργολάβους, αφού το δημόσιο αναλαμβάνει να καλύψει τη χασούρα, στην περίπτωση που οι κατασκευαστές δεν γεμίσουν τα ταμεία τους.
Η ειδική αγορήτρια της ΔΗΜΑΡ, Ασημίνα Ξηροτύρη είπε ότι οι συμφωνίες δύσκολα μπορούν να γίνουν αποδεκτές, σημειώνοντας πως ήδη από τα σφάλματα των αρχικών συμβάσεων υπήρξε ζημία για το ελληνικό δημόσιο, «για να φτάσουμε τα έργα αυτά να είναι μόνο κατά τον ορισμό τους έργα παραχώρησης».
Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Νίκος Μωραΐτης κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση χαρίζει πακέτο εκατομμυρίων ευρώ στους κατασκευαστικούς ομίλους και επιβαρύνει τη λαϊκή τάξη. Είπε ακόμη ότι υπέρ των κατασκευαστών θα είναι και η αύξηση των διοδίων και κατήγγειλε ότι, με τις τροποποιήσεις των συμβάσεων, ξεκινάει ένα νέο μεγάλο πάρτι κερδοφορίας, καθώς η πτώση της κίνησης των αυτοκινήτων θα συνιστά λόγο ανωτέρας βίας, ως ρύθμιση θωράκισης των κατασκευαστικών ομίλων από τις επιπτώσεις της κρίσης. Πρόταση του ΚΚΕ είναι η δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα κατασκευών, που θα ασχολείται αυτός με όλα τα στάδια ενός έργου.

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Το DNA «δείχνει» την πραγματική σου ηλικία

Γράφει:  Κοσμάς Ζακυνθινός,

Μπορεί με τον ίδιο άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα σας να έχετε την ίδια ημερομηνία γέννησης, αλλά όχι απαραίτητα και την ίδια ηλικία! Τουλάχιστον αυτό επισημαίνει ένας αμερικανός ερευνητής, ανακαλύπτοντας έναν ιδιαίτερο μηχανισμό που βασίζεται στο DNA και καταγράφει τη βιολογική ηλικία των επιμέρους οργάνων και ιστών του οργανισμού.


Ενώ πολλοί υγιείς ιστοί γερνάνε με τον ίδιο ρυθμό που γερνά όλο το σώμα, μερικοί γερνάνε πιο αργά ή πιο γρήγορα από το σύνολο όπως επισημαίνει ο καθηγητής γενετικής και βιοστατιστικής  Στιβ Χόρβαθ, της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Λος Άντζελες (UCLA), που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Genome Biology".

Το «ρολόι» δείχνει ότι ορισμένα άρρωστα όργανα του σώματος έχουν «ηλικία» πολλές δεκάδες χρόνια μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα υγιή όργανα του ίδιου ανθρώπου. «Θα ήταν πολύ συναρπαστικό αν τελικά μπορούσαμε να αναπτύξουμε θεραπευτικές παρεμβάσεις, έτσι ώστε να ξαναρυθμίσουμε το «ρολόι» και να μένουμε νέοι», όπως δηλώνει ο Στιβ Χόρβαθ.

Βάσει του συγκεκριμένου βιολογικού μηχανισμού, οι επιστήμονες μπορούν πλέον να κατανοήσουν καλύτερα τη διαδικασία γήρανσης, αλλά και να βρουν τρόπους, φαρμακευτικούς ή άλλους, για να την επιβραδύνουν.
Ο αμερικανός ερευνητής ανέλυσε σχεδόν 8.000 δείγματα DNA από 51 διαφορετικούς υγιείς και καρκινικούς ιστούς και κύτταρα. Ειδικότερα, εξέτασε αν και κατά πόσο η μεθυλίωση, μια φυσική διαδικασία χημικής τροποποίησης του DNA, ποικίλει ανάλογα με την «ηλικία» ενός οργάνου ή ιστού.
Η έρευνα έδειξε ότι όντως η μεθυλίωση διαφέρει σημαντικά μεταξύ των διαφορετικών μερών του σώματος και έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα είδος βιολογικού «ρολογιού». Αυτό το ρολόι «χτυπάει» πιο γρήγορα σε όλους τους ανθρώπους μέχρι περίπου την ηλικία των 20 ετών και μετά επιβραδύνεται σε ένα πιο σταθερό ρυθμό. Κατά πόσο οι αλλαγές στο DNA προκαλούν τη γήρανση ή το αντίστροφο (αυτές προκαλούνται από τη γήρανση) είναι κάτι στο οποίο οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα καταλήξει.

Μέχρι πρότινος, τα βιολογικά «ρολόγια» βασίζονταν στο σάλιο, τις ορμόνες ή το μήκος των τελομερών (των άκρων των χρωμοσωμάτων). Ωστόσο, το νέο «ρολόι» για πρώτη φορά βασίζεται στο DNA και στις αλλαγές που αυτό υφίσταται διαχρονικά.
Οι άρρωστοι ιστοί γερνάνε με διαφορετικούς ρυθμούς, με τους καρκίνους να επιταχύνουν το «ρολόι» κατά 36 χρόνια κατά μέσο όρο, πράγμα που ίσως εξηγεί γιατί ο καρκίνος είναι τόσο διαδεδομένος. Μάλιστα μερικοί καρκινικοί εγκεφαλικοί ιστοί από παιδιά έδειξαν βιολογική ηλικία άνω των 80 ετών. Σημειωτέον ότι η γήρανση των κυττάρων αποτελεί από μόνη της έναν από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου.

Πηγή: http://www.economist.gr/index.php/2012-02-09-11-16-57/2012-02-09-11-20-46-85/16195-to-dna-deixnei-tin-pragmatiki-sou-ilikia

http://www.virus.com.gr/site/index.php?option=com_k2&view=item&id=724:to-dna-deixnei-tin-pragmatiki-sou-ilikia&Itemid=654

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Τα λάθη της Google earth & της Περιφέρειας Ηπείρου.

 O Παγκόσμιος Χάρτης της Google earth δε γνωρίζω από ποια υπηρεσία παίρνει τα στοιχεία των ονομασιών των χωριών και των οικισμών, πάντως έχει πολλά λάθη.  
Από τις παρακάτω φωτογραφίες,  θα διαπιστώσετε ότι η έδρα του Δήμου μας  «ΑΝΩ ΚΑΛΕΝΤΙΝΗ» βρίσκεται σε ένα χωράφι που τριγύρω είναι ερημιά.   Ένα μόνο σπίτι φαίνεται να έχει,  το σπίτι του Γιάννη Τ. Ντούλα.   

Εκείνοι που έδωσαν τα στοιχεία δεν διερωτήθηκαν πως η έδρα ενός τεράστιου σε έκταση Δήμου είναι σε μια περιοχή ακατοίκητη;;;;


Σε παρόμοιο σφάλμα υπέπεσε και η περιφέρεια Ηπείρου. Στην κομψότατη πινακίδα αναγράφεται ότι η Άνω Καλεντίνη απέχει 14 χιλιόμετρα απ τη διασταύρωση,  ενώ η πραγματική απόσταση είναι 10,2 χιλμ. 
Η απόσταση απ τη διασταύρωση ως το σημείο που η  Google τοποθέτησε την Άνω Καλεντίνη είναι πράγματι 14 χλμ.  

Προφανώς η Περιφέρεια χρησιμοποίησε τα στοιχεία της Google earth.  Ή η  Google earth   πήρε τα λαθεμένα στοιχεία από την περιφέρεια Ηπείρου;;; 


Το ένα λάθος φέρνει κι άλλα.  Οι προφέσορες της Περιφέρειας  σκέφτηκαν απλά και πρακτικά.
Η απόσταση απ τη διασταύρωση ως τα Μηλιανά ισούται με  «απόσταση Μηλιανά – Καλεντίνη + την απόσταση της Καλεντίνης»  Άρα  28+14=42 !  

Έτσι πολύ απλά οι αποστάσεις στην πολυτελέστατη πινακίδα γράφτηκαν λάθος. 
Κώστας Α. Παππάς ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2013

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Περικλής Μίγδος: Θα είμαι υποψήφιος Δήμαρχος στο Δήμο Γ. Καραϊσκάκη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:


 Την πρόθεσή του να κατέλθει ως υποψήφιος Δήμαρχος του Δήμου Γ. Καραϊσκάκη, ανακοινώνει ο Περικλής Μίγδος και εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν το 2010 να αποσύρει την υποψηφιότητά του.
 Στην ίδια ανακοίνωση κωδικοποιεί τους λόγους που τίθεται επικεφαλής μιας νέας προσπάθειας συγκρότησης και διεύρυνσης της αυτοδιοικητικής κίνησης.

 Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση αναφέρει:
"Λίγο πριν τις εκλογές του 2010 ξαφνικά παρουσιάσθηκαν μεγάλα προβλήματα στις επαγγελματικές μου δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να αναγκασθώ την τελευταία στιγμή να αποσύρω την υποψηφιότητά μου ως υποψήφιος Δήμαρχος. Συνέπεια αυτών ήταν τότε να θυσιάσω το «εγώ», να πικράνω και να στεναχωρήσω συνεργάτες και φίλους.
    Με την πάροδο του χρόνου τα επαγγελματικά τακτοποιήθηκαν οριστικά και απερίσπαστα πλέον, θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία των συνδημοτών μου.
    Μετά από παρότρυνση παλιών συνεργατών και νέων φίλων, πήρα την απόφαση να κατέλθω ως ανεξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος του Δήμου Γ. Καραϊσκάκη, σε μια εποχή μάλιστα, απαξίωσης των θεσμών, οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης. Για την αντιμετώπισή τους χρειάζεται η συστράτευση όλων μας.

    Η τοπική αυτοδιοίκηση ως αποκεντρωμένος θεσμός, ως κύτταρο της δημοκρατίας, ως τοπική εξουσία –  η πιο κοντινή στους πολίτες, αυτή την περίοδο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την ομπρέλα προστασίας των επιπτώσεων της κρίσης και παράλληλα να πρωτοστατήσει σε ένα σχεδιασμό ανασυγκρότησης σε όλους τους τομείς".
 
Περικλής Μίγδος
Υποψήφιος Δήμαρχος Δήμου Γ.Καραϊσκάκη


Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Τα μεγάλα έργα οδοποιίας Ολυμπία και Ιόνια

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013.
Στη σημερινή  εκπομπή MEGA ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ, προσκεκλημένος ήταν και ο υπουργός Μεταφορών & υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο οποίος απάντησε σε διάφορες ερωτήσεις των δημοσιογράφων Μανώλη Αναγνωστάκη – Ιορδάνη Χασαπόπουλου.
Αναφερόμενος στα μεγάλα έργα οδοποιίας  τόνισε ότι εντός ολίγων ημερών οι αναθεωρημένες συμβάσεις των οδών  ΟΛΥΜΠΙΑ, ΙΟΝΙΑ & Ε65 θα κατατεθούν για ψήφιση στη βουλή.   Όλα έχουν συμφωνηθεί με τις τράπεζες, την Ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων και τις κατασκευαστικές εταιρίες.    20 και πλέον χιλιάδες  εργαζόμενοι θα απασχοληθούν με την επανεκκίνηση και την κατασκευή των μεγάλων έργων.
Ο υπουργός φάνηκε αισιόδοξος  ότι τις επόμενες ημέρες θα βρεθεί λύση και για το κομμάτι της ΟΛΥΜΠΙΑΣ   ΠΑΤΡΑ –ΠΥΡΓΟΣ.

Εγώ προσωπικά το Μιχάλη Χρυσοχοΐδη τον  θεωρώ ως τον  ικανότερο υπουργό της μεταπολίτευσης.  Ήταν ο μοναδικός υπουργός που όσες φορές πέρασε απ το υπουργείο Δημόσιας Τάξης – Προστασίας του πολίτη ή και άλλα υπουργεία έφερε σημαντικά αποτελέσματα.
Αν πετύχει και την επανεκκίνηση των μεγάλων έργων μπράβο του.
Κώστας Α. Παππάς. 

www.trikorfonews.gr Τα νέα της Ναυπακτίας

Η γέφυρα στο ποταμό Εύηνο  στα σύνορα των χωριών Περιθώρι και Άνω Βασιλικής. 23 - 5 - 2011


Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Ιόνια και Ολύμπια οδοί ένα βήμα πριν την υπογραφή νέων συμβάσεων

11 Νοεμβρίου 2013.
Στη μεγάλη σημασία της ενίσχυσης της ρευστότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και κατ' επέκταση της ελληνικής οικονομίας, αναφέρθηκε σήμερα τόσο ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤεπ) Βέρνερ Χόγιερ όσο και όλοι οι παριστάμενοι υπουργοί, Οικονομικών, Εσωτερικών, Ανάπτυξης και Υποδομών, στη διάρκεια υπογραφής συμφωνιών συνολικού ύψους 550 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση έργων υποδομών.

Οι σχετικές συμφωνίες μεταξύ ΕΤεπ, ελληνικού δημοσίου και εμπορικών τραπεζών αφορούν τη χρηματοδότηση έργων σε αυτοκινητοδρόμους, υποδομές τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, καθώς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα.

Οι συνολικές συμφωνίες χρηματοδότησης της ΕΤεπ προς τη χώρα μας, μετά την υπογραφή και των σημερινών συμφωνιών, ανέρχονται για το 2013 σε 1,5 δισ. ευρώ, έναντι 705 εκατ. ευρώ το 2012.
 

Η χρηματοδότηση της ΕΤΕπ αναμένεται να παίξει καταλυτικό ρόλο και στην κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού που έχει προκύψει στην κατασκευή των μεγάλων οδικών αξόνων. Τις επόμενες μέρες θα κατατεθούν στη Βουλή - αφού ολοκληρωθεί η επεξεργασία τους από το Ελεγκτικό Συνέδριο - οι αναθεωρημένες συμβάσεις παραχώρησης για τους μεγάλους οδικούς άξονες, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Η πρώτη είδηση ήρθε την προηγούμενη εβδομάδα όταν ο Ευρωπαίος Επίτροπος Γιοχάνες Χαν επισκέφτηκε την περιφέρεια Ηπείρου, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέκο Καχριμάνη δήλωσε.
Μέσα στις επόμενες εβδομάδες και σίγουρα ως τα τέλη Νοεμβρίου πρόκειται να μπουν οι υπογραφές στην τελική συμφωνία για τους μεγάλους οδικούς άξονες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Ιόνια Οδός και ο Ε65.
Περιμένω την τελική έγκριση των οριστικών συμβάσεων από τις ελληνικές αρχές, η συμφωνία είναι σχεδόν έτοιμη και εγώ θα την υπογράψω. Πιστεύω ότι εντός του Νοεμβρίου θα έχει λήξει το θέμα!

Προ ημερών που ταξίδεψα  Αθήνα – Άρτα και Άρτα – Αθήνα, διαπίστωσα ότι από την Κόρινθο ως την Πάτρα τα εργοτάξια της Ολύμπιας οδού εργάζονται ικανοποιητικά.  Μάλιστα έκανα τη σκέψη ότι αν συνεχίσουν έτσι μέχρι το τέλος του 2015 το μεγάλο έργο θα ολοκληρωθεί τουλάχιστο ως την Πάτρα.

Αντίθετα κανένα ίχνος εργασιών δεν παρουσιάζουν τα εργοτάξια της Ιόνιας οδού.
11 Νοεμβρίου 2013 Κώστας Α. Παππάς.   

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Ας θυμηθούμε και κάποια ιστορικά γεγονότα, όχι και πολύ παλιά.

Στις 3 Νοεμβρίου του 1944, κυκλοφόρησε το μεγαλύτερο σε ονομαστική αξία Ελληνικό χαρτονόμισμα.

Πρόκειται για εκείνο των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο φέρει την υπογραφή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα. Ωστόσο, η  ουσιαστική του αξία ήταν  σχεδόν  μηδαμινή.


Είναι το τελευταίο χαρτονόμισμα κατοχικών δραχμών, έστω και αν οι Γερμανοί έχουν αποχωρήσει ήδη από την Ελλάδα.




Γενικά, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπό την πίεση της οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας και του υπερπληθωρισμού, η δραχμή γνώρισε τη μεγαλύτερη απαξίωση στην ιστορία της. Τυπώθηκαν χαρτονομίσματα με ονομαστική αξία ακόμα και δισεκατομμυρίων δραχμών, που η ανταλλακτική τους αξία όμως ήταν μηδαμινή.

Το χαρτονόμισμα των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών ακολούθησε τις εκδόσεις των 5, 25 και 200 εκατομμυρίων και 2 δισεκατομμυρίων. Σε σημερινές τιμές και με βάση τη χρυσή λίρα Αγγλίας, η πραγματική αξία του δεν θα πρέπει να ξεπερνούσε τα σημερινά 10 λεπτά του ευρώ. Τελικά, αποσύρθηκε λίγες ημέρες μετά την κυκλοφορία του.

Στην μετακατοχική περίοδο, έγιναν δύο νομισματικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αποκτήσει η Ελλάδα ένα σταθερό νόμισμα.

Η πρώτη έγινε τον Νοέμβριο του 1944, οπότε η υποτιμημένη δραχμή αντικαταστάθηκε με μια νέα, με ισοτιμία που ορίστηκε σε 50.000.000.000 παλιές δραχμές για κάθε 1 νέα.

Η δεύτερη μεταρρύθμιση σημειώθηκε μία δεκαετία αργότερα, το 1954, όταν η δραχμή αντικαταστάθηκε ξανά με μία νεότερη με αναλογία 1000 δραχμές προς 1 νέα.
 Πηγή: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ  http://www.apocalypsejohn.com

ΣΧΟΛΙΟ  ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:   Ο καθένας αντιλαμβάνεται  ότι αφού τα 100 δισεκατομμύρια δρχ. δεν είχαν καμία πραγματική  αξία, τα βιβλιάρια τραπεζών, τα λίγα ή και τα πολλά  προπολεμικά χιλιάρικα που είχαν στα σεντούκια  οι νοικοκυραίοι,  ήταν παντελώς άχρηστα.  Ως μοναδική αξία παρέμεινε μόνο η ακίνητη περιουσία, η οποία δεν φορολογήθηκε βάναυσα  όπως σήμερα. 









Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Ούτε οι Τούρκοι δεν είχαν βάλει τέτοιους φόρους στο Ραδοβύζι

Για πρώτη φορά φορολογούνται αυλές και κοτέτσια

31 Οκτωβρίου 2013.  Ενιαίος φόρος ακινήτων. 
Πολλοί οικισμοί του ορεινού δήμου Γ. Καραϊσκάκη έχουν λιγότερα από 10 σπίτια. Απέχουν πολλά χιλιόμετρα από την πόλη της Άρτας, από το σούπερ μάρκετ,  από το λύκειο, το γυμνάσιο, το δημοτικό σχολείο. Απέχουν ακόμα πολλά χιλιόμετρα από το πλησιέστερο παντοπωλείο και το πλησιέστερο καφενείο.  Λεωφορείο εκεί δεν πέρασε ποτέ.  Οι δρόμοι είναι χωμάτινοι και το χειμώνα κυκλοφορούν μόνο αγροτικά αυτοκίνητα. 
Τους λείπουν πολλά, αλλά  κάθε ιδιοκτήτης μιας τέτοιας κατοικίας έχει μεγάλη αυλή και πιο πέρα την αποθήκη του, το σταύλο  με τα ζωντανά του, το κοτέτσι με τις κότες του, τον κήπο του και τα χωράφια του.
Δυστυχώς όλα τα παραπάνω από το Υπουργείο Οικονομικών χαρακτηρίζονται πολυτέλεια. Οι αυλές και τα χωράφια του κάθε αγρότη αφού είναι ανάμεσα στα λιγοστά σπίτια χαρακτηρίζονται πανάκριβα οικόπεδα του οικισμού, με φορολογικό συντελεστή 1,8 ευρώ ανά τ.μ.           
 Οικισμός Πηγή, 
κάτοικοι 20 (σύμφωνα με την απογραφή)  κατοικίες λιγότερες των 10 σε υψόμετρο  1000 μέτρων.

Η κατοικία του οικισμού Πηγή, που δείχνει το βέλος πρέπει να είναι 70 ως 80 τ.μ.  Κοτέτσι - μαντρί - αποθήκη  δεν ξεπερνούν  τα 60 μέτρα.  Όλος ο ιδιωτικός χώρος γύρω από την αποθήκη και το σπίτι θεωρούνται οικόπεδο 800 περίπου τ.μ.
Δίπλα είναι το χωράφι 1.200 περίπου τ.μ.  Το σπίτι με το προαύλιό του το μαντρί-αποθήκη και το χωράφι είναι εντός οικισμού. Αν ο ιδιοκτήτης  είναι «ειλικρινής» και τα δηλώσει όπως το Υπουργείο Οικονομικών τα χαρακτηρίζει (κατοικία και οικόπεδο δυο στρεμμάτων) θα πρέπει να πληρώνει ενιαίο τέλος ακινήτων (φόρο) πάνω από 3.600 ευρώ το χρόνο.
Θα πληρώσει κάτι λιγότερο από τον ιδιοκτήτη βίλας στην Εκάλη.  

Οι Τούρκοι ποτέ δεν άκουσα να επιβάλουν στους σκλαβωμένους Έλληνες τόσο σκληρούς φόρους.
Έ τότε,   πώς να μη φουντώσει η Ελλάδα από αναρχικούς και χρυσαυγίτες !!!  

¨Ενας από τους μεγαλύτερους οικισμούς της Άνω Καλεντίνης είναι τα Πλακουτσαίικα.
Κάντε κλικ να μεγενθύνετε τη φωτογραφία. Θαυμάσετε την περιοχή και τα οικόπεδά της.
Κάθε χωράφι - οικόπεδο κατά το Υπουργείο Οικονομικών έχει χαράτσι 1,8 ευρώ ανά τ.μ.



Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Τηλέφωνα των Νοσοκομείων Άρτας, Πρέβεζας, Ιωαννίνων, Φιλιατών

Για αναλυτικότερο τηλεφωνικό κατάλογο κάντε κλικ εδώ.  Μπροστά από κάθε τετραψήφιο αριθμό του καταλόγου αυτού θα προσθέτετε τον αριθμό  268136



Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Εθνικός ύμνος της Ηπείρου "ξενητεμένα μου πουλιά"




O εθνικός ύμνος της Ηπείρου. ''Ξενητεμένα μου πουλιά''.

(Από την μετανάστευση του χθες, στην μετανάστευση του σήμερα. Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, είναι τραγωδία).


 (Στα ξένα δε δροσίζει το νερό, και το ψωμί πικραίνει!)

                                         Γράφει ο Χρίστος  Α. Τούμπουρος

Η ξενιτιά.  Τότε και Τώρα. Την έζησε  την ξενιτιά η Ήπειρος και, δυστυχώς, τη ζει ακόμα.
Τζουμερκιώτης είμαι,  ξέρω καλά πως η  ξενιτιά, για πολλούς αιώνες,  αποτέλεσε βασικό στοιχείο και γνώρισμα της ψυχικής και κοινωνικής ζωής των Τζουμερκιωτών και, φυσικά, όλων των Ηπειρωτών.
Οι περισσότερες Τζουμερκιώτικες οικογένειες -αν δεν είχαν μεταναστεύσει μέσα και έξω-  είχαν για πολλούς μήνες τους άντρες στο ταξίδι. Κάθε Μάρτη, ο αρχηγός της οικογένειας ήταν έρμαιο μιας σκληρής και αδυσώπητης μοίρας: να αποχωρίζεται τα αγαπημένα του πρόσωπα και να ξενιτεύεται, για να δουλέψει και να τους εξασφαλίσει τα αναγκαία για τη ζωή.


«Ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει».
Γι’ αυτό κι εγώ ό,τι και να διαβάσω κι ό,τι και να γράψω για την ξενιτιά, με πιάνει το συναίσθημα που μεταφράζεται σε αγανάκτηση. Με βαράει για τα καλά. Την επιστημονική ανάλυση την αφήνω για τους ειδικούς… Εγώ για  τον πόνο της ηπειρώτισσας γιαγιούλας μιλάω, ο οποίος, -φυσικά- δεν μπαίνει σε επιστημονική ανάλυση, και περνούν ξώφαλτσα απ’ αυτόν τον πόνο οι θεωρίες και τα Συνέδρια… Αν δε τυχαίνει να αγγίζω και τις Ηπειρώτικες καρδιές, μεγάλη η ΤΙΜΗ.

«Αὐτὴ ἡ ἱστορία ἐξακολουθοῦσε χρόνια τώρα. Ἦταν ἀκόμα νέα ἡ Μήτραινα, ὅταν, χήρα, ξεκίνησε τὸ μονάκριβό της, ὁ Γιάννης, γιὰ τὴν ἔρμη ξενιτειά .
Δὲν εἶχε ἀκόμα ἄσπρη τρίχα στὰ κατάμαυρα μαλλιά της,
ὅταν τὸν φίλησε γιὰ ὕστερη φορὰ καὶ τὸν εἶδε ψηλὰ ἀπὸ τὴ ραχούλα μὲ δακρυόπνιχτα μάτια νὰ χάνεται στὸ μάκρος τοῦ δρόμου καὶ νὰ γίνεται ἄφαντος.»     Χρίστος Χριστοβασίλης

         Αυτή η ιστορία άρχισε πάλι.
                                             (ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ 2013)                         

Δεν υπάρχει νόμιμη μετανάστευση. Όλοι δικαιούνται να ζήσουν στον τόπο που γεννήθηκαν.

Όταν μιλάει η φωτογραφία…
(1959. Άγναντα Άρτας. Με βιολιά και με λαούτα ξεπροβοδίζουν οι χωριανοί τον Βαγγέλη που φεύγει για τη Γερμανία.)

                                                                                                              
Και σαν τον ξεπροβόδισαν  «θρονιάστηκε» η μάνα του   στην άκρη στο τσιουκανάρ’ και τις περισσότερες ώρες κοίταγε στο βάθος… Μακριά, πολύ μακριά.  Περίμενε…. Κάποτε, κάποτε «τραγουδούσε». Τραγούδι δεν μπορεί κάποιος να το πει. Κραυγή απελπισίας έβγαζε… 

           […] «Στα ξένα δεν ανθίζουνε την άνοιξη τα δέντρα,
           και δε λαλούνε τα πουλιά, ζεστός δε λάμπει ο ήλιος,
          δε φυλλαρίζουν τα βουνά, δεν πρασινίζει ο κάμπος,
          και δε δροσίζει το νερό, και το ψωμί πικραίνει!

         Στα ξένα, ποιος θα σε χαρεί και ποιος θα σε γελάσει;
        Πούν’ της μανούλας τα φιλιά, τα χάδια του πατέρα;
 
                                                                                             Κ. Κρυστάλλης

Ό,τι και να  «μού λέει» η φωτογραφία, εμένα δεν φεύγει από το μυαλό μου αυτό που έζησα παιδάκι. Ήταν η εποχή που μας επισκέφτηκαν  εκπρόσωποι  διαφόρων εταιρειών, οι οποίοι «πρακτόρευαν» τη μετανάστευση.  Συγκέντρωσαν στην πλατεία του χωριού μου πάνω από πενήντα χωριανούς και χωριανές, τους έβαλαν στη γραμμη και προέβησαν σε υγειονομική  τους  εξέταση. Θυμάμαι και ανατριχιάζω…Πρώτα πρώτα μέτρησαν τα δόντια  τους. Δεξιά οι/αι μη χρήζοντες/χρήζουσαι οδοντιατρικής περίθαλψης. Αριστερά οι/αι οδοντιατρικώς προβληματικοί/ές. Κάποιος είπε: «ξεχωρίζουν τα ζωντανά». Ίσα που δεν τον έφαγαν οι άλλοι. «Θα έχουμε δουλειά, θα έρθει χρήμα, θα αναπτυχθεί τουριστικώς το χωριό μας.» Οι γραμματιζούμενοι το έλεγαν: «εισροή συναλλάγματος».


(Μανάδες περιμένουν να έρθει ο ταχυδρόμος, μπας κι έχουν  γράμμα απ’ το παιδί τους και, κυρίως, γευθούν την «εισροή συναλλάγματος»)

Και ο κόσμος έφυγε και το συνάλλαγμα ποτέ δεν ήρθε…
Και εμείς, μεγαλώσαμε με το όνειρο να σπουδάσουμε, να φύγουμε απ’ το χωριό, να αποδράσουμε από τη φτώχεια και την ανέχεια, να σταματήσουμε να μαναρίζουμε τα ζωντανά, «να γίνουμε μεγάλ’  και τρανοί».
                                                    ∞∞∞
Το πώς φύγαμε είναι μεγάλη, μα πολύ μεγάλη ιστορία.
 Την αφηγείται κατάλληλα η νεαρά ηπειρώτισσα.
«Εγώ, η ………..…….. , αν με ρωτήσει κάποιος  για την καταγωγή μου, με περηφάνια και εγωισμό θα του απαντήσω:  Από την Ήπειρο είμαι! Έτσι,  με έμαθε ο παππούς μου.
Είσαι Ηπειρώτισσα εσύ, μού ‘λεγε κάθε φορά που πήγαινα στο σπίτι του. Αληθινή Ηπειρώτισσα. Ας γεννήθηκες στην Αθήνα. Όσο τον θυμάμαι, δεν είχε πάει ποτέ του στο χωριό. Γι’ αυτό όμως μιλούσε καθημερινά.  Τον χάσαμε πέρυσι, πρόωρα. Αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Τον πήγαμε στο χωριό. Εκεί πλέον αναπαύεται.  Τελευταία του επιθυμία…
 Όταν τον ρωτούσα για το χωριό, γυάλιζαν αληθινά τα μάτια του. Άστα αυτά παιδί μου. Όταν μεγαλώσεις θα τα μάθεις.
Μια φορά μόνο μού είπε:  Ήρθα για ένα καλοκαίρι, να δουλέψω, παιδί,  δεκαεννιά χρόνων. Έμεινα σ’ όλη μου τη ζωή, εδώ στην Αθήνα.  Δεν λέω, τα
κατάφερα.  Έκανα οικογένεια, καλά παιδιά και καλύτερα εγγόνια. Δε βαριέσαι. Αυτή είναι η μοίρα των φτωχών.
-Ποιων φτωχών παππού; τον ρώτησα.
-Όλων των φτωχών του κόσμου, κορίτσι μου. Όπου γης. Τότε και τώρα. Αυτή η ριμάδα η ξενιτιά ή - όπως τη λένε οι γραμματιζούμενοι,- η μετανάστευση μάς πελέκησε, μάς ρήμαξε κι εμάς και τα χωριά μας. Αφάνισε όλη την Ήπειρο.

Και ήταν η μία και μοναδική φορά που μού περιέγραψε τον ερχομό του στην πρωτεύουσα.
                               (Στα πανηγύρια γινόταν η επιστροφή! )

Αθήνα 1960   (Αριστοτέλους 50)
Στο φορτηγό, πάνω στα καρπούζια, φορτωμένα από την Άρτα για Αθήνα. Η διεύθυνση: Αριστοτέλους 50. Εκεί κατοικούσαν οι πατριώτες και τα αδέλφια μου. Οικοδόμοι όλοι και οι πιτσιρικάδες  βοηθοί σερβιτόρων στην ψησταριά του Κώστα Μπαλατσούκα, Πανεπιστημίου 60.
Ξημερώθηκα στο Αντίρριο. Εκεί έχασα τον προσανατολισμό μου. Από αλλού ήξερα ότι βγαίνει ο ήλιος και από αλλού τον είδα.
Μεσημέρι, ντάλα καλοκαίρι, φτάσαμε στην Ομόνοια. Με κατέβασε και μού είπε ο οδηγός.
-Άιντε στο καλό!
Ποιο καλό, είπα μέσα μου.
Μήπως ήξερα και πού ήμουν; Δρόμοι, αυτοκίνητα, ψηλά κτήρια…
Αλλιώς μού τα ‘γραφε ο αδελφός μου, ο Κώστας.
Έπρεπε να πάω στην Αριστοτέλους 50.  Ρωτώντας πας στην πόλη. Έτσι, έκανα και εγώ. Με τα πόδια και φτάνοντας στην Αριστοτέλους 50. 
Πού πενήντα… Δεν είχε αριθμό το νεοκλασικό. Διατηρητέα πολυκατοικία, ποιος ξέρει πόσων χρόνων ήταν. Ρωτάω τον περιπτερά, πού είναι το 50 κι εκείνος μού απαντά, χωρίς πολλές περιστροφές. 
-Μπροστά σου, είναι.
Μια πόρτα μεγάλη, χρώματος καφέ, μισογκρεμισμένη, έχασκε.
Μα, εδώ κάθονται οι πατριώτες μου; Δεν μπορεί. Αποκλείεται.
Αλλιώς μου τα ‘γραφε, ο αδελφός μου, ο Κώστας.
Κάθομαι στο πλατύσκαλο και περιμένω. Έφτασε το απόγευμα. Φανερώθηκε κατάκοπος ο Πάνο Βαγγελής.
-Χαριλάκ’ , τι ζητάς εδώ; Μού είπε και με χάιδεψε στο κεφάλι.
-Έλα κι εσύ εδώ. Εμπρός ανεβαίνουμε.
Από μια σιδερένια σκάλα, που κάθε σκαλοπάτι έτριζε και νόμιζες ότι θα πέσει ολόκληρη, έσφιξα τα δόντια μου κι ανέβαινα, ανέβαινα, ανέβαινα…
Στο μυαλό μου είχα-γιατί έτσι μού τα  ‘γραφε ο αδελφός μου ο Κώστας- δωμάτια, σαλόνια, μπάνια, διάδρομοι, λουλούδια…
Φτάσαμε στην κορυφή. Ταράτσα να πούμε. Ο Πάνος με τη βαριά φωνή μού λέει:
-Χαριλάκ’ εδώ είμαστε!
Αντί για λουλούδια αντίκρισα κρεβάτια,  κρεβάτια…  Αυτά τα λυόμενα, εκστρατείας τα λένε.  Στον τοίχο, στις πρόγκες κρεμασμένα, εργατικά παντελόνια. Έβλεπες και κανένα πουκάμισο από σιδερωτήριο. Κάτω από τα κρεβάτια, όλων των ειδών τα παπούτσια.
Αλλιώς μού τα ‘γραφε ο αδελφός μου, ο Κώστας.
Μέτρησα δώδεκα κρεβάτια. Εκεί κατοικούσαν δεκατέσσερα άτομα. Σε κάποια κρεβάτια θα κοιμόντουσαν δύο.  Ένα κεφάλι πάνω κι ένα κεφάλι κάτω. Μη ζητάτε έπιπλα. Ένα τραπέζι μισοσπασμένο με τρία πόδια κι ένα ποδήλατο με κλαταρισμένα τα λάστιχα.
Όταν βράδιασε μαζεύτηκαν όλοι στην ταράτσα και ο καθένας έλεγε τα δικά του. Οι πιτσιρικάδες  πόσα πουρμπουάρ μαζέψανε και οι μεγάλοι για πόσα μέτρα τούβλα χτίσανε κι αν τους κόλλησαν τα ένσημα και πού θα πάνε για δουλειά την άλλη μέρα.
Όταν ρώτησα πόσο πληρώνουν, όλοι μού απάντησαν. Τίποτε. Ήταν το σπίτι των πατριωτών μου. Όποιος ξεμπάρκαρε, ερχόταν στην Αριστοτέλους 50, στην ταράτσα…
Α, ρε φτώχεια, τι έκανες…
Όταν ρώτησα
-Τι κάνετε με τον ήλιο; Η απάντηση ήταν;
-Φέρνουμε γύρω γύρω από το πλυσταριό.
Το στέκι ήταν η Πίνδος. Καφενείο στην πλατεία Λαυρίου, κοντά στην Ομόνοια. Θύμιζε λίγο χωριό.   Εκεί ήταν το βραδινό στέκι. Εκεί έβρισκες δουλειά, μάθαινες νέα από το χωριό, ακόμη ποιος ήρθε και ποιος έφυγε.
Σαν βράδιαζε για  τα καλά, ακουγόταν κάτω από το υπόγειο-Έλατο το είχαν βαφτίσει το μαγαζί- το κλαρίνο του Πάνου Ζέρβα. Ιτιά, ιτιά λουλουδιασμένη.  Μόνο που τα λουλούδια δεν φαινόταν πουθενά.
Κατεβαίναμε δύο-τρία σκαλοπάτια, σκύβαμε το κεφάλι μας, για να δούμε και να ακούσουμε καλύτερα.  Μέχρι εκεί…….
                           (1960. Ηπειρώτες στην  «Ελληνική Γωνιά»)

Αριστοτέλους  50. Πόσοι και πόσοι δεν πέρασαν από εκεί.  Αμέτρητα τα ονόματα. Όλοι πατριώτες, ηπειρώτες, ξενιτεμένοι…
Αρίθμησε   καμιά τριανταριά ονόματα και κατέληξε.
«Θα μού πεις, γιατί  τα θυμάσαι όλα αυτά και μού τα  λες;   Απλά, για να βρω τις ομοιότητες και τις διαφορές από τους ξένους μετανάστες. Ομοιότητες βρήκα, πολλές, μα πάρα πολλές. Βρήκα όμως και πολλούς, μα πάρα πολλούς  που δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Κι άλλους που δεν θυμούνται απολύτως τίποτε.

Αχ, παιδί μου, το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό, το νερό της θολό και το στρώμα σκληρό. 
Όλα τα ξενιτεμένα παιδιά είναι σαν τα ξενιτεμένα πουλιά. ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΥΤΟ. ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ. Κάποια μάνα πονάει πίσω τους. Κάποια μάνα τα περιμένει.»
                             
Αυτά μού είπε.  Κι άρχισε το τραγούδι.
«Ο ζωντανός ξεχωρισμός παρηγοριά δεν έχει».
Κι έσβηνε τον πόνο του στο κατώι, που ονομάζονταν ΕΛΑΤΟΣ, όπου κάθε βράδυ είχε λόξυγγα η κλαρινόπληκτη –ηπειρώτικη- λουλουδιασμένη ιτιά.  
(Περισσότερα στο βιβλίο «Αγναντίτικα Λιχνίσματα» του Χάρι Ζάχου  και Χρίστου Τούμπουρου, Έκδοση π. Δήμος Αγνάντων, 2007)
                                                  (Γλέντι στον Έλατο)
ΚΑΙ πέρασαν τα χρόνια… Και φύγαμε προκειμένου και εμείς να υλοποιήσουμε το ιδανικό του νεοέλληνα: από χωρικός να μετασχηματιστεί σε αστό, να «μεταφυτευθεί» από το χωριό στην πόλη, να πετύχει την ανέλιξή του και την ένταξή του στην τάξη των μη χειρωνακτών αστών, που, εν πάση περιπτώσει, συνέπιπτε να είναι και η άρχουσα τάξη. Ο πατέρας στις οικοδομές, η μάνα στα θυρωρεία και εμείς Σαββατοκύριακα στις ταβέρνες, βοηθοί για το εβδομαδιαίο χαρτζιλίκι. Πίσω, στο χωριό η γιαγιά περίμενε… 
(Στο δρόμο για την Αθήνα)
Και οι άλλοι… Αμερική, Σουηδία, Καναδάς…, όπου μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Ο καημός για την πατρίδα βαρύς… Τον καταπράυνε η επίσκεψη του Κιτσάκη, του Σιάτρα, του Κυρίτση,  των Χαλκαίων…  «Στον ήχο του κλαρίνου του Χαλκιά  βογκάει, τινάζεται, χαμογελάει και χορεύει η Ελλάδα» Γιάννης Ρίτσος.
Εκεί, που για αυτούς τα καλύτερα κεράσια, σταφύλια, «βγαίνουν μόνο στο χωριό». «Στο χωριό να δεις πηγές να αναβλύζουν, τα πιο νόστιμα κατσίκια βόσκουν στα ηπειρώτικα βουνά…». Γενικά, ό,τι άλλο έχει σχέση με την πατρίδα, είναι το καλύτερο. 
                           (Πέτρο Λούκας Χαλκιάς – Αντώνης Κυρίτσης)

Και, ω του θαύματος η Ελλάδα  μπήκε στο στάδιο της ανάπτυξης και της προκοπής! Από μεταναστευτική χώρα μετατράπηκε σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Να, οι μετανάστες….
Και ζούσαμε σε μια  «καταναλωτική σχιζοφρένεια». Ώσπου έσκασε η βόμβα που ονομάζεται καινούρια μετανάστευση.
Τι έγινε στην Ήπειρο;
ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΡΑΒΟ. ΤΟ ΕΦΑΓΕ ΚΑΙ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ!

Η φωτογραφία αποτυπώνει την πραγματικότητα…
       Η γιαγιά «ετοιμάζει» την πίτα. Θα έρθει το παιδί από την ξενιτιά.

                                           Πότε;

Καμιά απάντηση. Ίτσ’ κρίσ’!

                                  Δεν ακούει κανείς.

                    Η μοίρα του φτωχού, ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Γι’ αυτό ας το καταλάβουν όλοι καλά ότι το φτιάξιμο και το ψήσιμο της πίτας είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ. 

Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας να αναπτύσσει πολιτική δραστηριότητα.  Είναι καθήκον της…